Σήμερα η κηδεία του Μιχάλη Παπαγιαννάκη

Εφυγε χθες από τη ζωή ο βουλευτής Β΄ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ Μιχάλης Παπαγιαννάκης. Στο παρελθόν είχε εκλεγεί τρεις φορές ευρωβουλευτής. Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης είχε γεννηθεί στην Καλαμάτα, στις 19 Αυγούστου 1941. Σπούδασε νομικά, οικονομικές και πολιτικές επιστήμες σε Αθήνα, Μονπελιέ και Παρίσι. Από το 1967 μέχρι το 1970 ήταν βοηθός στο Πανεπιστήμιο το Παρισιού και την περίοδο 1970-1980 επιμελητής και ερευνητής στο Institut Agronomique Mediterraneen του Μονπελιέ της Γαλλίας.

Το διάστημα 1979-1982 δίδαξε στο Κέντρο Ισλαμικών και Αραβικών Σπουδών. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και έχει συνεργαστεί και αρθρογραφήσει στο Βήμα, τον Οικονομικό Ταχυδρόμο, το Αντί, την Αυγή και τον Πολίτη.

Την περίοδο 1960-63 ήταν μέλος ΕΔΑ. Κατά τη στρατιωτική χούντα (1967-1973) εντάχτηκε στη Δημοκρατική Άμυνα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΕΑΡ, καθώς επίσης και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και της Εθνικής Γραμματείας της. Εντάχθηκε στον Συνασπισμό, έγινε μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του, καθώς και της Πολιτικής Γραμματείας του. Εξελέγη ευρωβουλευτής του ΣΥΝ στις ευρωεκλογές του 1989, του 1994 και του 1999. Στις εκλογές του 2007 εξελέγη βουλευτής στη Β Αθηνών, τρίτος σε σταυρούς μέσα στο κόμμα του. Έχει διατελέσει αντιπρόεδρος της Κοινωνικής Επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου, αντιπρόεδρος της ομάδας για την Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά και αντιπρόεδρος της Διακομματικής Επιτροπής για την προστασία των ζώων.

Τον Ιανουάριο του 1992, εξελέγη αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και Απασχόλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Επίσης έχει συμμετάσχει ως μέλος στην Επιτροπή Προϋπολογισμού και ως αναπληρωματικό μέλος στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων και στην Επιτροπή Αναφορών, καθώς και στην Αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με τη Γιουγκοσλαβία. Έχει διατελέσει, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΛΕΕΕ), που αποτελεί το ελληνικό τμήμα της Ευρωπαϊκής Κίνησης, υπερκομματικής ευρωπαϊκής οργάνωσης με έδρα τις Βρυξέλλες.

Τον Ιούνιο του 1997, τιμήθηκε με το ειδικό βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας «Ιπεκτσί» για τη δραστηριότητα του υπέρ της προσέγγισης της Ελλάδας με την Τουρκία.

Το Δεκέμβριο του 2004, στο 4ο Συνέδριο του Συνασπισμού, έθεσε υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος, αλλά δεν κατόρθωσε να εκλεγεί, συγκεντρώνοντας 368 ψήφους (ποσοστό 33,18%) έναντι 649 ψήφων (58,52%) του Αλέκου Αλαβάνου, που εξελέγη πρόεδρος και 77 ψήφων (6,94%) του Χριστόφορου Παπαδόπουλου. Στο ίδιο συνέδριο, επανεξελέγη μέλος της ΚΠΕ του κόμματος και λίγες ημέρες μετά, επανεξελέγη μέλος της Πολιτικής Γραμματείας. Το Φεβρουάριο του 2008, στο 5ο Συνέδριο του κόμματος επανεξελέγη μέλος της ΚΠΕ. Πρώτη επιλαχούσα στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στη Β' Αθήνας είναι η κα Σοφία Ανδριοπούλου, η οποία αναμένεται να καταλάβει τη θέση του Μιχάλη Παπαγιαννάκη.

Η κηδεία του θα γίνει σήμερα στις έξι το απόγευμα, στο Δημοτικό Νεκροταφείο Καλλιθέας. Συλλυπητήρια για τον θάνατο του Μιχάλη Παπαγιαννάκη εξέφρασε σύσσωμη η πολιτική ηγεσία της χώρας.

Σε δήλωσή του το μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ κ. Κώστας Πουλάκης τονίζει:

"Σήμερα χάσαμε τον σ. Μιχάλη Παπαγιαννάκη και είμαστε φτωχότεροι στην Ανανεωτική Αριστερά, στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Είμαστε φτωχότεροι όλοι οι σύντροφοί του, που τα τελευταία 30 χρόνια πορευτήκαμε μαζί. Γνωριστήκαμε στις πρώτες Ευρωεκλογές του 1981 και μπολιαστήκαμε με την συνεχή του προσπάθεια για την ανανέωση του λαϊκού κινήματος και με τις πρωτοπόρες ιδέες του για την οικολογία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μάθαμε πολλά από τον αριστερό ευρωπαϊσμό του και τις ριζοσπαστικές του ιδέες για μια Ευρώπη των λαών. Όμως αν κάτι θα πρέπει να φυλάξω ως κόρη οφθαλμών από αυτή την μαγευτική πολύχρονη συνάντησή μας στις πρώτες γραμμές του αγώνα, είναι το πνεύμα του ενάντια στην επανάπαυση της σκέψης, είναι η ανεξαρτησία της γνώμης του που με τόση παρρησία μας κατέθετε στα συλλογικά μας όργανα, από την ΕΑΡ έως τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, και από τις συντροφικές συναντήσεις έως την Κ.Π.Ε και την Π.Γ. Πολέμιος του βολονταρισμού ο Μιχάλης και εραστής του διαλόγου και των συγκλίσεων, μας έδωσε πολλά μαθήματα για να δώσουμε την μάχη των Ευρωεκλογών, για την Αριστερά της ανανέωσης, για την προσωπική μας αξιοπρέπεια και για τον ίδιο τον Μιχάλη. Καλό σου ταξίδι, σύντροφε. "

Ταχυδρόμος του Βόλου 27/5/2009