Τα μέτρα της κυβέρνησης δημιουργούν νέες “τράπεζες αίματος”.

από το in.gr: « τα μέτρα περιλαμβάνουν περικοπή ύψους 30% στον 13ο μισθό (Δώρο Χριστουγέννων) και 30% στον 14ο μισθό (Δώρο Πάσχα και επίδομα άδειας), καθώς και περικοπή 12% στα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων και των υπαλλήλων των ΔΕΚΟ.

Οι συντάξεις να «παγώνουν» για το 2010 και να μην συμπεριλαμβάνονται στις περικοπές του 30%.

Αύξηση του ΦΠΑ από 19% σε 21% και στα χαμηλά κλιμάκια από 4,5% σε 5% και από 9% στο 10%.

Ακόμη, προβλέπεται 20% αύξηση των φόρων σε ποτά και τσιγάρα. Όσον αφορά στα καύσιμα, η βενζίνη αναμένεται να αυξηθεί κατά 0,8 ευρώ και κατά 0,3 ευρώ το πετρέλαιο, ενώ δεν θα υπάρξει αύξηση στο πετρέλαιο θέρμανσης.

Από τις μισθολογικές περικοπές αναμένεται ότι θα υπάρξουν έσοδα περί τα 700 εκατομμύρια ευρώ, ενώ συνολικά από τα μέτρα η κυβέρνηση αναμένει επιπλέον εξοικονόμηση 4,8 δισ. ευρώ τα οποία θα προκύψουν κατά 50% από την επιβολή νέων φόρων και κατά 50% από την περιστολή δαπανών.

Συνέντευξη Τύπου θα δώσει ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου για να εξειδικεύσει τις κυβερνητικές αποφάσεις. Παράλληλα, ο πρωθυπουργός θα έχει συνάντηση με τους παραγωγικούς φορείς, προκειμένου να τους ενημερώσει για τα μέτρα.»

Αυτά είναι κάποια από τα νέα μέτρα που ανακοίνωσε ο αντιεξουσιαστής πρωθυπουργός, κατά την επίσκεψη του στον πρόεδρο της «Ελληνικής Δημοκρατίας» (από εδώ και πέρα πάντα σε εισαγωγικά οι συγκεκριμένες λέξεις). Γιατί δεν νομίζω ότι το συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα έτσι όπως αυτό έχει διαμορφωθεί, παρουσιάζει κάποια ομοιότητα με αληθινό Δημοκρατικό πολίτευμα. Ενα ακόμη δείγμα των παραπάνω, αποτελεί το γεγονός, ότι το σημερινό πολιτικό συμβούλιο που συγκάλεσε εκτάκτως ο πρωθυπουργός, θα πραγματοποιηθεί κεκλεισμένων των θυρών. 

Τελείωσε άδοξα η προσπάθεια«ανοικτής διαβούλευσης» με την κοινωνία.

Αν και δεν είμαι οικονομολόγος, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι τα μέτρα αυτά οδηγούν την χώρα σε βαθιά οικονομική ύφεση, με τελικό αποτέλεσμα την όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Οι επιπτώσεις τους στην καθημερινή οικονομία θα αλλάξει ραγδαία τους ρυθμούς της ζωής μας. Η κίνηση το καθημερινού εμπορίου θα συμπιεστεί επικίνδυνα, ενώ οι περικοπές μισθών και οι έμμεσοι φόροι (αύξηση Φ.Π.Α., αυξήσεις σε καύσιμα, τσιγάρα, ποτά, αυξήσεις στα τιμολόγια ΔΕΚΟ) θα επιφέρουν επιπλέον συρρίκνωση στην αγοραστική δύναμη του απλού καταναλωτή, λόγω της πολλαπλής μείωσης του μηνιαίου εισοδήματος. Είναι σίγουρο ότι οι περικοπές και το πάγωμα μισθών θα μεταφερθούν και στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, είτε με απευθείας εκβιασμούς για απολύσεις από την πλευρά της εργοδοσίας, είτε με σιωπηρή επιμήκυνση του νομίμου ωραρίου εργασίας χωρίς περαιτέρω αμοιβές (πράγμα το οποίο ήδη ισχύει). Αναμένεται αύξηση της ανεργίας και νομιμοποίηση του εργασιακού μεσαίωνα. Ο λύκος (Σ.Ε.Β.) στην αναμπουμπούλα χαίρεται.

Η «περιστολή δαπανών» στον δημόσιο τομέα, σημαίνει περαιτέρω υποβάθμιση των υπηρεσιών του κράτους προς τον πολίτη σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία, η κοινωνική ασφάλιση. Ανοίγει έτσι διάπλατα ο δρόμος της εκμετάλευσης από τον ιδιωτικό τομέα στην παροχή κοινωνικών υπηρεσιών προς τον πολίτη λόγω αδυναμίας στήριξης του από το σύγχρονο νεοελληνικό κράτος. Φυσικά, το συγκεκριμένο «είδος παροχής» θα αφορά αποκλειστικά όσους διαθέτουν μια ανάλογη οικονομική επιφάνεια, ενώ για όλους τους υπόλοιπους «είναι καθαρά θέμα τύχης και προσευχής». Στόχος η εκποίηση της δημόσια περιουσίας και η μεταφορά του δημόσιου πλούτου στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Οσο ο κρατικός τομέας θα συρρικνώνεται, τόσο ο ιδιωτικός τομέας θα γιγαντώνει, δημιουργώντας μονοπώλια σε όλους τους τομείς του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου.

Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω με ποιό τρόπο θα βοηθηθούν όσοι συμπολίτες μας βρίσκονται παγιδευμένοι από δάνεια και ακάλυπτες επιταγές. Πως θα διευκολυνθούν με την περικοπή μιθών και την επιβολή νέων φόρων, στο να εξυπηρετήσουν ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις, ή να συνεχίσουν την ομαλή εξόφληση των υποχρεώσεων προς τις τράπεζες.

Πως θα μπορέσει το λιανικό εμπόριο, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις να στηρίξουν τον ήδη καταρρακωμένο κύκλο εργασιών τους. Πως θα κινηθεί η αγορά την περίοδο του Πάσχα. Πως θα ενισχυθεί η μικρομεσαία επιχείρηση στον καθημερινό «ανταγωνισμό» με τις πολυεθνικές αλυσίδες καταστημάτων. Με την δε περικοπή επιδομάτων είμαι περίεργος να δω πως θα κινηθεί ο τουρισμός -η βαριά βιομηχανία της χώρας- κατά την περίοδο των διακοπών.

Ενα επίσης πολύ σημαντικό στοιχείο είναι το γεγονός ότι αυτά τα μέτρα φαίνεται να μην είναι παροδικά, να μην έχουν βραχυπρόθεσμη διάρκεια. Μπαίνουμε ολοταχώς σε περίοδο μακροχρόνιας, παρατεταμένης ύφεσης, προς όφελος όλων όσων έχουν την απαραίτητη επάρκεια κεφαλαίου για να κινηθούν αναλόγως με στόχο την περαιτέρω συσσώρευση του. Πρόκειται για την μεγαλύτερη απόπειρα αναδιανομής πλούτου τόσο σε προσωπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο.

Και όλα αυτά για να εξευμενιστούν και να επωφεληθούν οι παγκοσμιοποιημένες αγορές. Εχθές το βράδυ παρακολούθησα την εκπομπή ΕΡΕΥΝΑ του Παύλου Τσίμα. Με συγκλόνισε η απίστευτα κυνική ομολογία δημοσιογράφου των Financial Times, συνοδευόμενης μετά χαμόγελου γεμάτο αυταρέσκεια, ότι «όταν οι αγορές μυριστούν αίμα, τρέχουν να εκμεταλλευτούν την περίσταση, να επωφεληθούν της αδυναμίας». Αρα σωστά να υποθέσω ότι οι αγορές τρέφονται με αίμα, με το αίμα μας! Ποιός έδωσε το δικαίωμα στον Πρωθυπουργό της χώρας να πουλάει το αίμα μας στην αγορά, για να καλυφθούν οι χρόνιες παθογένειες των διαχειριστικών επιλογών που προηγήθηκαν. Να το μεταφέρει ως λάφυρο στις ειδικά διαμορφωμένες «τράπεζες αίματος» της παγκοσποιημένης αγοράς. Επιπλέον, πρέπει να καταλάβει ο Ελληνικός λαός, ποιός έχει την ευθύνη για την αφαίμαξη αίματος που πρόκειται να μας γίνει. Να δω ονόματα κομμάτων και ονόματα προσώπων στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, όταν μαζεύεται ο κόσμος το πρωί στα περίπτερα της χώρας για να ρίξει μια βιαστική ματιά στην ειδησεογραφία της ημέρας. Για να τους περιλάβει η στιγμιαία θυμοσοφία του απλού λαού. Και μέσω αυτής να ακολουθήσει η συνηδειτοποίηση του λάθους επιλογής στήριξης σε ψεύτικες προεκλογικές παροχολογίες, εν ήδοι μεταφυσικής προσμονής. Ολοι οι υπεύθυνοι μετά την μεταπολίτευση, όχι τα τελευταία πέντε χρόνια μόνο, όλοι όσοι μας οδήγησαν στο τραπέζι του Προκρούστη.

Και επιτέλους, μα επιτέλους, στον θεό που πιστεύετε, η Αριστερά πρέπει να ξεπεράσει τις εσωτερικές της αδυναμίες και να συντονίσει την δημιουργία ενός πανευρωπαικού και πανελλήνιου λαικού μετώπου αντίστασης απέναντι στα μέτρα και στο νεοβάρβαρο σύμφωνο σταθερότητας. Να σταθεί δίπλα στον απλό λαό. Δεν αγωνιστήκαμε για αυτή την Ευρώπη, δεν ματώσαμε για αυτή την Ελλάδα. Τώρα όμως, ας βιαστούμε, πριν το κόμμα του Καρατζαφύρερ αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου και πριν οι νεοφασιστικές ομάδες αποκτήσουν την πρωτοβουλία των κινήσεων, επιχειρώντας να εκφράσουν τα συναισθήματα οργής του απλού κόσμου. 

Η κοινωνική ανέχεια, η κοινωνική δυσαρέσκεια δεν σημαίνει ότι οπωσδήποτε οι κοινωνικές εξελίξεις που θα ακολουθήσουν θα οδηγηθούν a priori σε προοδευτική και αριστερή κατεύθυνση, εάν το πολιτικό υποκείμενο που καλείται να συντονίσει την όλη προσπάθεια, είτε αργήσει να αντιδράσει, είτε φανεί ελλειμματικό στην οργάνωση του.

Οπως η φύση δεν αφήνει κενά, έτσι και η εν γένει λειτουργία της πολιτικής όταν συντελείται σε περιβάλλον κοινωνικής αποσταθεροποίησης επίσης δεν αφήνει κενά. Εαν δεν συμπληρώσουμε εμείς σαν Αριστερά αυτό το κενό, τότε αλοίμονο μας !!!

Από το Ακυβέρνητες Πολιτείες