"Το πρώτο βήμα για την άρση πολλών περιορισμών στα λεγόμενα «κλειστά επαγγέλματα» αποτελεί η ενσωμάτωση της οδηγίας Μπολκενστάιν στο ελληνικό δίκαιο. Χθες η Διυπουργική Επιτροπή για την Οικονομία αποφάσισε την κατάθεση νομοσχεδίου για την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων. Ωστόσο, το νομοσχέδιο θα προβλέπει αρκετές εξαιρέσεις, βάσει και της ευρωπαϊκής οδηγίας, σε επαγγέλματα όπως φαρμακοποιοί, οδηγοί λεωφορείων, συμβολαιογράφοι κλπ."
Οι προθέσεις αυτές της κυβέρνησης, προκάλεσαν ήδη τις αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης, όπως γράφει η εφημερίδα
Ελευθερία:
"Ο σχεδιασμός της κυβέρνησης για την απελευθέρωση των υπηρεσιών, αντίθετα με τα όσα ισχυρίστηκε ο υπουργός στόχο έχει να διευκολύνει την είσοδο των μονοπωλίων και σε νέους κλάδους, με θετικούς όρους για την κερδοφορία τους. Η οδηγία αυτή είναι μέρος και εναρμονίζεται με την οδηγία Μπολκενστάιν, με οδυνηρά αποτελέσματα στα εργασιακά δικαιώματα, αφού στοχεύει στην αύξηση της εργασιακής περιπλάνησης και της ανεργίας, στη συμπίεση μισθών, την παραπέρα προώθηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και αποσύνδεση ακαδημαϊκών και επαγγελματικών δικαιωμάτων", τόνισε το ΚΚΕ σχετικά με την απελευθέρωση των υπηρεσιών.
Για δυσμενέστατες συνέπειες στην οικονομία, την απασχόληση και τις εργασιακές σχέσεις ιδιαίτερα εν μέσω κρίσης, μιλά και ο ΣΥΡΙΖΑ. «Η ενσωμάτωση της Κοινοτικής Οδηγίας για την απελευθέρωση των υπηρεσιών στο χώρο της ΕΕ, οι οποίες αντιστοιχούν στον κύριο όγκο του ΑΕΠ της Κοινότητας, θα έχει, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, δυσμενέστατες έως τραγικές συνέπειες για την ελληνική οικονομία, τις εργασιακές σχέσεις και την απασχόληση» τονίζει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Παν.Λαφαζάνης.
«Η απελευθέρωση των υπηρεσιών θα ευνοήσει μόνο τους μεγάλους πολυεθνικούς ομίλους παροχής υπηρεσιών, θα ενισχύσει την εταιρική συγκέντρωση στους διάφορους κλάδους, θα εκτοπίσει μεγάλο αριθμό ελεύθερων επαγγελματιών και θα καταστήσει εκ των πραγμάτων ακόμα χειρότερες τις ήδη διαλυμένες εργασιακές σχέσεις, ενώ θα αυξήσει την ήδη καλπάζουσα ανεργία» προσέθεσε ο κ. Λαφαζάνης.
«Η Ελλάδα, αντί να εφαρμόζει συναινετικά τη νεοφιλελεύθερη συνταγογραφία των Βρυξελλών, θα όφειλε να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή για μια άλλη προοδευτική, κοινωνική και οικολογική Ευρώπη, η οποία, αντί να απελευθερώνει τις αγορές, να απελευθερώνει πρώτα απ’ όλα τους εργαζόμενους και τις κοινωνίες από την ανεργία, τη φτώχεια και την εκμετάλλευση» κατέληξε ο κ. Λαφαζάνης.
Από την πλευρα του ΛΑΟΣ ο εκπρόσωπος Τύπου Κων.Αϊβαλιώτης αρκέστηκε να σχολιάσει ότι «εμείς προειδοποιούμε την κυβέρνηση του κ. Καραμανλή ότι το επόμενο σκάνδαλο -μετά το Βατοπέδι και τη Siemens- θα αφορά στελέχη του υπουργείου Οικονομικών».
Η απελευθέρωση των λεγόμενων "κλειστών" επαγγελμάτων, είναι μια συζήτηση που δεν άνοιξε σήμερα.
Κάθε φορά που οι εκάστοτε κυβερνήσεις ανέδειξαν το θέμα, υπήρχαν πολυποίκιλες αντιδράσεις, τόσο απ' τα κόμματα της αντιπολίτευσης (ιδίως της αριστεράς), όσο κι απ' τους συνδικαλιστικούς φορείς αυτών των επαγγελματιών.
Για να μην πάμε πάρα πολύ πίσω, να θυμηθούμε τις περσινές εξαγγελίες του ίδιου του πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή, στην Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης, για το "άνοιγμα" αυτών των επαγγελμάτων.
Η πρώτη ανακολουθία της κυβέρνησης με τις εξαγγελίες αυτές, εμφανίστηκε τον περασμένο Οκτώβρη στο νομοσχέδιο "Ρυθμίσεις για θέματα μεταφορών", που κατέθεσε και υπερψηφίστηκε στην Βουλη ο τότε Υπουργός Μεταφορών κ. Χατζηδάκης, στο οποίο αποδέχτηκε τροπολογία του κ. Νεράντζη σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται η έκδοση νέων αδειών ταξί ανά την επικράτεια μέχρι 31/12/2011.
Σήμερα η κυβέρνηση έρχεται να υλοποιήσει μερικώς τις εξαγγελίες εκείνες του πρωθυπουργού, αφήνοντας απ' έξω μια σειρά απ' αυτά τα επαγγέλματα (δεύτερη ανακολουθία).
Προκύπτει ένα σημαντικό ερωτηματικό για την πρακτική αυτή της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και των παλαιότερων, αφού το θέμα αυτό αποτελεί μια "καυτή πατάτα".
Γιατί ένα κόμμα όπως η Ν.Δ. και η κυβέρνησή της, που είναι υπέρμαχοι και θιασώτες της ελεύθερης οικονομίας και αγοράς, επιμένουν να συντηρούν τα "κλειστά" επαγγέλματα;
Η απάντηση δεν είναι εύκολη, αν δεν προσπαθήσουμε κατ' αρχή να ορίσουμε τι είναι "κλειστό" επάγγελμα.
Ένας κοινά αποδεκτός ορισμός της έννοιας "κλειστό" επάγγελμα, θα μπορούσε να λέει τα εξής:
"Κλειστό" είναι το επάγγελμα εκείνο, που με σειρά ρουσφετολογικών διατάξεων και νόμων που ψηφίστηκαν κατά το παρελθόν, κάποιοι απέκτησαν το προνόμιο να το ασκούν, απαγορεύοντας πρακτικά σε οποιονδήποτε νεοεισερχόμενο στην αγορά εργασίας να το ασκήσει κι ας έχει τις απαιτούμενες απ' το νόμο προϋποθέσεις, με μόνη εξαίρεση την "εξαγορά" αυτού του δικαιώματος απ' τους προκατόχους του.
Σε απλά ελληνικά τα παραπάνω σημαίνουν ότι για να γίνει σήμερα κάποιος κάτοχος μιας άδειας ταξί, φορτηγού δημόσιας χρήσης, αστικού ή υπεραστικού λεωφορείου, συμβολαιογραφείου κλπ. κι ας έχει τις απαιτούμενες προϋποθέσεις, θα πρέπει να πληρώσει μια "περιουσία" στους κατόχους αυτών των αδειών!
Το μέγεθος δε της "περιουσίας" αυτής ποικίλλει ανάμεσα στα "κλειστά" επαγγέλματα, ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και η συναλλαγή μεταξύ του "αγοραστή" και του "πωλητή" ως προς το ποσό, είναι "μαύρη, κατάμαυρη" και δεν εμφανίζεται σε κανένα νόμιμο έγγραφο!
Πολλοί είναι εκείνοι, που μιλούν σήμερα ακόμη και για "ξέπλυμα" χρήματος από διάφορες παράνομες δραστηριότητες στις αγοραπωλησίες αυτές!
Το κοκτέιλ αυτό δημιουργεί την "καυτή πατάτα", που ζεματάει τους διοικούντες, που τολμούν να βάλουν χέρι στα "κλειστά" επαγγέλματα.
Οι πολυπληθείς κοινωνικές ομάδες, που βρίσκονται μέσα σ' αυτά και το μεγάλο πολιτικό κόστος που συνεπάγεται η σύγκρουση μαζί τους σε συνδυασμό με τα μεγάλα ποσά και κέρδη που αποκομίζουν τόσο οι ίδιοι οι επαγγελματίες όσο και οι διάφοροι μεσάζοντες πολλοί απ' τους οποίους είναι στελεχάρες κι υποστηρικτές των κυβερνητικών κομμάτων (π.χ. ο κ. Λυμπερόπουλος που είναι πρόεδρος της Π.Ο.Ι.Α.ΤΑ. και μέλος της Κ.Ε. της Ν.Δ.), αποτελούν τη μεγάλη τροχοπέδη για το άνοιγμα αυτών των επαγγελμάτων.
Μια γεύση των κοινωνικών επιπτώσεων αυτής της κατάστασης, πήραμε στον Βόλο με την διαμάχη που έχει ξεσπάσει ανάμεσα σε παλιούς και νέους ιδιοκτήτες ταξί.(
Επεισοδιακή και η συνεδρίαση της Νομαρχιακής επιτροπής για τα ταξί )
Άφησα για το τέλος τις αντιδράσεις των κομμάτων της αριστεράς.
Μια χαρά τα λένε για την οδηγία Μπολκεστάιν κλπ., αλλά κάποτε θα πρέπει να καταλάβουν ότι είναι άλλο πράγμα η απελευθέρωση του ωραρίου, των σχέσεων εργασίας και η ιδιωτικοποίηση των ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων κι άλλο πράγμα το να στερείς από κάποιον το δικαίωμα ν' ασκήσει το επάγγελμα που έμαθε να κάνει, ελεύθερα και χωρίς να πληρώνει "νταβατζιλίκια" γι' αυτό.
Στο κάτω κάτω της γραφής η απαγόρευση του δικαιώματος στην εργασία είναι φασισμός!
Μήπως να το ξανασκεφτούμε λιγάκι το θέμα εκεί στην αριστερά;;;