Ιδιαίτερα επικίνδυνη για την υγεία των αγροτών, αποδεικνύεται η συνήθεια αρκετών όχι απλά να μην λαμβάνουν μέτρα κατά τον ψεκασμό των καλλιεργειών τους με φυτοφάρμακα αλλά και να καπνίζουν κιόλας ή να τρώνε χωρίς καν να τηρούν τους στοιχειώδεις κανόνες ασφαλείας.Η καθημερινή πρακτική θέλει σήμερα τους Έλληνες αγρότες είτε για λόγους κεκτημένης ταχύτητας είτε για λόγους υποβάθμισης των κινδύνων που εγκυμονούν τα συνήθως ισχυρά φυτοφάρμακα, να μην τηρούν τους κανόνες ασφαλείας.
Το αποτέλεσμα, αφορά στην υγεία τους.Σύμφωνα με έρευνα του Εργαστηρίου Υγιεινής και Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής Λάρισας, όσοι κάπνιζαν κατά τον ψεκασμό, παρουσίασαν αυξημένα ποσοστά: καρκίνου του αίματος και του λεμφικού συστήματος, μυελοδυσπλαστικού συνδρόμου, λευχαιμίας και λεμφώματος.
Τα ποσοστά ήταν μεγαλύτερα (πολλαπλάσια) στους αγρότες που κατά τον ψεκασμό, έτρωγαν μάλιστα ή έπιναν.
Πρόκειται για ευρείας (και πολυετούς) χρήσης φυτοφάρμακα στη γεωργική εκμετάλλευση, όπως τα εντομοκτόνα, μυκητοκτόνα, ζιζανιοκτόνα, οργανοφωσφορικά και οργανοχλωριωμένα.
Το Περιφερειακό Εργαστήριο Δημόσιας Υγείας, που πρόσφατα μετεγκαταστάθηκε στο κτίριο Κατσίγρα της Ιατρικής σχολής, διενεργεί ήδη έρευνες (και σε συνεργασία με τοπικούς φορείς) που αφορούν στη δημόσια υγεία, ένας ερευνητικός τομέας που με πολυετή καθυστέρηση αναπτύσσεται πλέον και στη Θεσσαλία και η μελέτη αυτή αν μη τι άλλο επιβάλλει τη συνεργασία των εμπλεκομένων φορέων προκειμένου να επιταχυνθεί η επιμόρφωση των αγροτών.
Η συγκεκριμένη μελέτη, όπως σημειώνει ο αναπληρωτής καθηγητής Επιδημιολογίας της Ιατρικής σχολής Λάρισας, επικεφαλής του Εργαστηρίου αλλά και της εν λόγω ερευνητικής ομάδας κ. Χρήστος Χατζηχριστοδούλου, αφορούσε στη «διερεύνηση της συσχέτισης μεταξύ της έκθεσης σε φυτοπροστατευτικά προϊόντα και της ανάπτυξης νεοπλασιών του αίματος και του λεμφικού συστήματος στην περιοχή της Θεσσαλίας.
Οι κυριότεροι στόχοι της έρευνας ήταν η ποσοτικοποίηση της έκθεσης, η διερεύνηση των πρακτικών εφαρμογής των φυτοφαρμάκων και της χρήσης των μέτρων ατομικής προστασίας».
«Στη μελέτη συμμετείχαν 353 ασθενείς με καρκίνο του αίματος και του λεμφικού συστήματος από τα δύο νοσοκομεία της Λάρισας. Αυτοί συγκρίθηκαν με 455 «υγιείς», δηλαδή χωρίς καρκίνο, που νοσηλεύθηκαν στα νοσοκομεία για άλλες οξείες καταστάσεις και με την ίδια ηλικία και φύλο και από την ίδια περιοχή».
«Οι πληροφορίες που συλλέχθηκαν αφορούσαν στα δημογραφικά στοιχεία και στο επάγγελμα με χρονολογική σειρά, στις παράλληλες ενασχολήσεις με άλλες δραστηριότητες, στο μορφωτικό επίπεδο, στο οικογενειακό και ιατρικό ιστορικό, καθώς και στην καπνιστική συνήθεια και στην κατανάλωση οινοπνεύματος».
«Σε όσους ασχολήθηκαν με τη γεωργία, προσθέτει ο κ. Χατζηχριστοδούλου, ζητήθηκε να δώσουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την έκθεση στα φυτοπροστατευτικά προϊόντα, τις γεωργικές πρακτικές και χειρισμούς.
Μέσω ερωτηματολογίου, καταγράφηκαν οι καλλιέργειες ενασχόλησης, όλα τα προϊόντα που μπορούσαν να θυμηθούν ότι χρησιμοποιούσαν, η δοσολογία και η συχνότητα χρήσης τους για κάθε έτος.
Τα ερωτήματα αφορούσαν ακόμη στην τήρηση των δελτίων δεδομένων ασφαλείας (ετικέτες) των φυτοπροστατευτικών προϊόντων, στην εξοικείωση με τα σύμβολα κινδύνου και τις πρώτες βοήθειες, στην προσβασιμότητα σε αυτές, στη χρήση μηχανών, στο πόσο συχνά αλλάζουνε ρούχα πριν γυρίσουνε στο σπίτι, στο εάν τρώνε, πίνουν ή καπνίζουν κατά τη διάρκεια της εφαρμογής των φυτοφαρμάκων, στο εάν έχουν υποστεί ποτέ ατυχηματικά οξεία δηλητηρίαση από κάποιο προϊόν, στο πόσο συχνά συμβουλεύονται κάποιον ειδικό, έναν γεωπόνο για παράδειγμα, στη διαχείριση των αχρησιμοποίητων ποσοτήτων που συμπεριλάμβανε το σχεδιασμό της αποθήκης και της έκπλυσης των εξαρτημάτων.
Σε ό,τι αφορά στα μέτρα ατομικής προστασίας, ζητήθηκε να διευκρινιστεί ποια ήταν αυτά και σε ποια φάση της αγροτικής διαδικασίας συνήθιζαν οι αγρότες να τα χρησιμοποιούνε, δηλαδή κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας (μεταφορά, ανάμειξη κτλ), κατά τη διάρκεια της εφαρμογής, κατά τις πρώτες εισόδους στην καλλιέργεια μετά την εφαρμογή και κατά το ξέπλυμα των ρούχων και του εξοπλισμού. Τέλος καταγράφηκε η επαφή με ζώα, τόσο τα παραγωγικά όσο και τα ζώα συντροφιάς».
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Σε ό,τι αφορά στα αποτελέσματα της μελέτης, όπως τονίζει ο επικεφαλής του Εργαστηρίου, «η έκθεση σε φυτοπροστατευτικά προϊόντα διπλασιάζει τον κίνδυνο εμφάνισης μυελοδυσπλαστικού συνδρόμου και λευχαιμίας και μάλιστα με σχέση δοσοεξάρτησης». Διευκρινίζοντας ότι «ο κίνδυνος αυτός είναι ανεξάρτητος με την κληρονομική προδιάθεση από τους συγγενείς πρώτου βαθμού για ανάπτυξη καρκίνων όλων των τύπων, καρκίνων του αίματος και του λεμφικού συστήματος και ανοσολογικών νοσημάτων.
Οι μεγαλύτερες δόσεις έκθεσης για όλη τη διάρκεια της ζωής ενός αγρότη, είχαν συμβεί στους ασθενείς με τα προαναφερθέντα νοσήματα καθώς και όσους έπασχαν από νοσήματα των πλασματοκυττάρων».
«Καταρχήν, τονίζει ο κ. Χατζηχριστοδούλου, η μη συμμόρφωση με τα δελτία δεδομένων ασφαλείας αυξάνει κατά 1,6 φορές τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνων του αίματος και του λεμφικού συστήματος».
«Το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εργασίας στις καλλιέργειες αυξάνει συνολικά κατά 3 φορές τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνων του αίματος και του λεμφικού συστήματος, κατά 4 φορές περίπου τον κίνδυνο ανάπτυξης μυελοδυσπλαστικού συνδρόμου, κατά 10 φορές τον κίνδυνο ανάπτυξης λευχαιμίας και κατά 2 φορές τον κίνδυνο ανάπτυξης λεμφώματος.
Η επικινδυνότητα μεγαλώνει όταν οι αγρότες συνήθιζαν ταυτόχρονα να τρώνε ή να πίνουνε κατά τη διάρκεια της εργασίας τους».
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Είναι σαφές, σημειώνει ο κ. Χατζηχριστοδούλου πως «η έκθεση σε φυτοπροστατευτικά προϊόντα αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης ορισμένων τύπων καρκίνων του αίματος και του λεμφικού συστήματος.
Τα πιο αδιάπτωτα και στατιστικώς σημαντικά αποτελέσματα που βρέθηκαν αφορούσαν στην καπνιστική συνήθεια και στο φαγητό κατά τη διάρκεια της εφαρμογής των φυτοφαρμάκων». «Έχουμε την αίσθηση, προσθέτει, πως εκπαιδευτικά προγράμματα και εκστρατείες επιμόρφωσης για τη χρήση των φυτοφαρμάκων πρέπει να ενθαρρυνθούν από τους αρμόδιους φορείς, καθώς και η υιοθέτηση εναλλακτικών μεθόδων αντιμετώπισης και ελέγχου των εχθρών των καλλιεργειών.
Εκτιμούμε επίσης πως η έρευνά μας, μπορεί να φωτίσει νέες πλευρές σχετικά με τη νοσηρότητα στη γεωργία και να αποτελέσει τη βάση για τη μεθόδευση και τη διαχείριση της επαγγελματικής υγείας και ασφάλειας.
Ο ορισμός των προτεραιοτήτων μπορεί να γίνει δύσκολος καθώς βγαίνουν στην επιφάνεια ποικίλοι παράγοντες κινδύνου στον πρωτογενή τομέα παραγωγής».
ΑΙΜΑΤΟΛΕΜΦΟΓΕΝΕΙΣ ΝΕΟΠΛΑΣΙΕΣ
«Είναι γνωστό πως η γεωργία εμπίπτει στα επικίνδυνα επαγγέλματα και το γεγονός αυτό επισημαίνεται από τον ιατρικό κόσμο που δραστηριοποιείται στην ύπαιθρο.
Καλά οργανωμένα συστήματα Επαγγελματικής Υγιεινής για τους αγρότες συναντώνται μόνο σποραδικά παγκοσμίως.
Υπάρχει όμως ενδιαφέρον και μια τάση ανάπτυξης αυτού του τομέα τα τελευταία χρόνια. Παρά λοιπόν το γεγονός ότι οι αγροτικοί πληθυσμοί έχουν μεγαλύτερο συνολικά δείκτη επιβίωσης από τους αστικούς, διεθνείς μελέτες επαγγελματικής υγιεινής για τους αγρότες, έδειξαν ότι παρουσιάζουν αυξημένη συχνότητα εμφάνισης συγκεκριμένων μορφών καρκίνου όπως του δέρματος, του στομάχου, του εγκεφάλου, του προστάτη, του ήπατος, του ουροποιητικού και αναπαραγωγικού συστήματος, και κυρίως του αιματολεμφικού συστήματος.
Η επιστημονική κοινότητα συμφωνεί μετά από πολλά χρόνια πλήθους ερευνών ότι η αιτιολογία της ανάπτυξης αιματολεμφογενών νεοπλασιών είναι πολυπαραγοντική. Περιλαμβάνει φυσικούς, χημικούς και βιολογικούς αιτιολογικούς παράγοντες, κάποιοι από τους οποίους είναι γνωστοί και κάποιοι άλλοι οι οποίοι είναι ύποπτοι ή πιθανοί να βοηθήσουν την ανάπτυξη μορφών καρκίνου του είδους αυτού.
Είναι επίσης πιθανό να μη δρουν μόνο ανεξάρτητα, αλλά συνεργικά είτε πολλαπλασιαστικά μεταξύ τους.
Η επίπτωση των αιμοτολεμφογενών νεοπλασιών αυξήθηκε στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια και αντικατοπτρίζει μια παγκόσμια τάση η οποία μερικώς μόνο μπορεί να εξηγηθεί από την βελτίωση των διαγνωστικών μεθόδων, την καλύτερη φύλαξη και αρχειοθέτηση των φακέλων και των αρχείων των ασθενών, τις αλλαγές στην κατάταξη των νοσημάτων αυτών» καταλήγει ο κ. Χατζηχριστοδούλου.
Από ASTRATV
Το αποτέλεσμα, αφορά στην υγεία τους.Σύμφωνα με έρευνα του Εργαστηρίου Υγιεινής και Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής Λάρισας, όσοι κάπνιζαν κατά τον ψεκασμό, παρουσίασαν αυξημένα ποσοστά: καρκίνου του αίματος και του λεμφικού συστήματος, μυελοδυσπλαστικού συνδρόμου, λευχαιμίας και λεμφώματος.
Τα ποσοστά ήταν μεγαλύτερα (πολλαπλάσια) στους αγρότες που κατά τον ψεκασμό, έτρωγαν μάλιστα ή έπιναν.
Πρόκειται για ευρείας (και πολυετούς) χρήσης φυτοφάρμακα στη γεωργική εκμετάλλευση, όπως τα εντομοκτόνα, μυκητοκτόνα, ζιζανιοκτόνα, οργανοφωσφορικά και οργανοχλωριωμένα.
Το Περιφερειακό Εργαστήριο Δημόσιας Υγείας, που πρόσφατα μετεγκαταστάθηκε στο κτίριο Κατσίγρα της Ιατρικής σχολής, διενεργεί ήδη έρευνες (και σε συνεργασία με τοπικούς φορείς) που αφορούν στη δημόσια υγεία, ένας ερευνητικός τομέας που με πολυετή καθυστέρηση αναπτύσσεται πλέον και στη Θεσσαλία και η μελέτη αυτή αν μη τι άλλο επιβάλλει τη συνεργασία των εμπλεκομένων φορέων προκειμένου να επιταχυνθεί η επιμόρφωση των αγροτών.
Η συγκεκριμένη μελέτη, όπως σημειώνει ο αναπληρωτής καθηγητής Επιδημιολογίας της Ιατρικής σχολής Λάρισας, επικεφαλής του Εργαστηρίου αλλά και της εν λόγω ερευνητικής ομάδας κ. Χρήστος Χατζηχριστοδούλου, αφορούσε στη «διερεύνηση της συσχέτισης μεταξύ της έκθεσης σε φυτοπροστατευτικά προϊόντα και της ανάπτυξης νεοπλασιών του αίματος και του λεμφικού συστήματος στην περιοχή της Θεσσαλίας.
Οι κυριότεροι στόχοι της έρευνας ήταν η ποσοτικοποίηση της έκθεσης, η διερεύνηση των πρακτικών εφαρμογής των φυτοφαρμάκων και της χρήσης των μέτρων ατομικής προστασίας».
«Στη μελέτη συμμετείχαν 353 ασθενείς με καρκίνο του αίματος και του λεμφικού συστήματος από τα δύο νοσοκομεία της Λάρισας. Αυτοί συγκρίθηκαν με 455 «υγιείς», δηλαδή χωρίς καρκίνο, που νοσηλεύθηκαν στα νοσοκομεία για άλλες οξείες καταστάσεις και με την ίδια ηλικία και φύλο και από την ίδια περιοχή».
«Οι πληροφορίες που συλλέχθηκαν αφορούσαν στα δημογραφικά στοιχεία και στο επάγγελμα με χρονολογική σειρά, στις παράλληλες ενασχολήσεις με άλλες δραστηριότητες, στο μορφωτικό επίπεδο, στο οικογενειακό και ιατρικό ιστορικό, καθώς και στην καπνιστική συνήθεια και στην κατανάλωση οινοπνεύματος».
«Σε όσους ασχολήθηκαν με τη γεωργία, προσθέτει ο κ. Χατζηχριστοδούλου, ζητήθηκε να δώσουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την έκθεση στα φυτοπροστατευτικά προϊόντα, τις γεωργικές πρακτικές και χειρισμούς.
Μέσω ερωτηματολογίου, καταγράφηκαν οι καλλιέργειες ενασχόλησης, όλα τα προϊόντα που μπορούσαν να θυμηθούν ότι χρησιμοποιούσαν, η δοσολογία και η συχνότητα χρήσης τους για κάθε έτος.
Τα ερωτήματα αφορούσαν ακόμη στην τήρηση των δελτίων δεδομένων ασφαλείας (ετικέτες) των φυτοπροστατευτικών προϊόντων, στην εξοικείωση με τα σύμβολα κινδύνου και τις πρώτες βοήθειες, στην προσβασιμότητα σε αυτές, στη χρήση μηχανών, στο πόσο συχνά αλλάζουνε ρούχα πριν γυρίσουνε στο σπίτι, στο εάν τρώνε, πίνουν ή καπνίζουν κατά τη διάρκεια της εφαρμογής των φυτοφαρμάκων, στο εάν έχουν υποστεί ποτέ ατυχηματικά οξεία δηλητηρίαση από κάποιο προϊόν, στο πόσο συχνά συμβουλεύονται κάποιον ειδικό, έναν γεωπόνο για παράδειγμα, στη διαχείριση των αχρησιμοποίητων ποσοτήτων που συμπεριλάμβανε το σχεδιασμό της αποθήκης και της έκπλυσης των εξαρτημάτων.
Σε ό,τι αφορά στα μέτρα ατομικής προστασίας, ζητήθηκε να διευκρινιστεί ποια ήταν αυτά και σε ποια φάση της αγροτικής διαδικασίας συνήθιζαν οι αγρότες να τα χρησιμοποιούνε, δηλαδή κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας (μεταφορά, ανάμειξη κτλ), κατά τη διάρκεια της εφαρμογής, κατά τις πρώτες εισόδους στην καλλιέργεια μετά την εφαρμογή και κατά το ξέπλυμα των ρούχων και του εξοπλισμού. Τέλος καταγράφηκε η επαφή με ζώα, τόσο τα παραγωγικά όσο και τα ζώα συντροφιάς».
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Σε ό,τι αφορά στα αποτελέσματα της μελέτης, όπως τονίζει ο επικεφαλής του Εργαστηρίου, «η έκθεση σε φυτοπροστατευτικά προϊόντα διπλασιάζει τον κίνδυνο εμφάνισης μυελοδυσπλαστικού συνδρόμου και λευχαιμίας και μάλιστα με σχέση δοσοεξάρτησης». Διευκρινίζοντας ότι «ο κίνδυνος αυτός είναι ανεξάρτητος με την κληρονομική προδιάθεση από τους συγγενείς πρώτου βαθμού για ανάπτυξη καρκίνων όλων των τύπων, καρκίνων του αίματος και του λεμφικού συστήματος και ανοσολογικών νοσημάτων.
Οι μεγαλύτερες δόσεις έκθεσης για όλη τη διάρκεια της ζωής ενός αγρότη, είχαν συμβεί στους ασθενείς με τα προαναφερθέντα νοσήματα καθώς και όσους έπασχαν από νοσήματα των πλασματοκυττάρων».
«Καταρχήν, τονίζει ο κ. Χατζηχριστοδούλου, η μη συμμόρφωση με τα δελτία δεδομένων ασφαλείας αυξάνει κατά 1,6 φορές τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνων του αίματος και του λεμφικού συστήματος».
«Το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εργασίας στις καλλιέργειες αυξάνει συνολικά κατά 3 φορές τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνων του αίματος και του λεμφικού συστήματος, κατά 4 φορές περίπου τον κίνδυνο ανάπτυξης μυελοδυσπλαστικού συνδρόμου, κατά 10 φορές τον κίνδυνο ανάπτυξης λευχαιμίας και κατά 2 φορές τον κίνδυνο ανάπτυξης λεμφώματος.
Η επικινδυνότητα μεγαλώνει όταν οι αγρότες συνήθιζαν ταυτόχρονα να τρώνε ή να πίνουνε κατά τη διάρκεια της εργασίας τους».
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Είναι σαφές, σημειώνει ο κ. Χατζηχριστοδούλου πως «η έκθεση σε φυτοπροστατευτικά προϊόντα αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης ορισμένων τύπων καρκίνων του αίματος και του λεμφικού συστήματος.
Τα πιο αδιάπτωτα και στατιστικώς σημαντικά αποτελέσματα που βρέθηκαν αφορούσαν στην καπνιστική συνήθεια και στο φαγητό κατά τη διάρκεια της εφαρμογής των φυτοφαρμάκων». «Έχουμε την αίσθηση, προσθέτει, πως εκπαιδευτικά προγράμματα και εκστρατείες επιμόρφωσης για τη χρήση των φυτοφαρμάκων πρέπει να ενθαρρυνθούν από τους αρμόδιους φορείς, καθώς και η υιοθέτηση εναλλακτικών μεθόδων αντιμετώπισης και ελέγχου των εχθρών των καλλιεργειών.
Εκτιμούμε επίσης πως η έρευνά μας, μπορεί να φωτίσει νέες πλευρές σχετικά με τη νοσηρότητα στη γεωργία και να αποτελέσει τη βάση για τη μεθόδευση και τη διαχείριση της επαγγελματικής υγείας και ασφάλειας.
Ο ορισμός των προτεραιοτήτων μπορεί να γίνει δύσκολος καθώς βγαίνουν στην επιφάνεια ποικίλοι παράγοντες κινδύνου στον πρωτογενή τομέα παραγωγής».
ΑΙΜΑΤΟΛΕΜΦΟΓΕΝΕΙΣ ΝΕΟΠΛΑΣΙΕΣ
«Είναι γνωστό πως η γεωργία εμπίπτει στα επικίνδυνα επαγγέλματα και το γεγονός αυτό επισημαίνεται από τον ιατρικό κόσμο που δραστηριοποιείται στην ύπαιθρο.
Καλά οργανωμένα συστήματα Επαγγελματικής Υγιεινής για τους αγρότες συναντώνται μόνο σποραδικά παγκοσμίως.
Υπάρχει όμως ενδιαφέρον και μια τάση ανάπτυξης αυτού του τομέα τα τελευταία χρόνια. Παρά λοιπόν το γεγονός ότι οι αγροτικοί πληθυσμοί έχουν μεγαλύτερο συνολικά δείκτη επιβίωσης από τους αστικούς, διεθνείς μελέτες επαγγελματικής υγιεινής για τους αγρότες, έδειξαν ότι παρουσιάζουν αυξημένη συχνότητα εμφάνισης συγκεκριμένων μορφών καρκίνου όπως του δέρματος, του στομάχου, του εγκεφάλου, του προστάτη, του ήπατος, του ουροποιητικού και αναπαραγωγικού συστήματος, και κυρίως του αιματολεμφικού συστήματος.
Η επιστημονική κοινότητα συμφωνεί μετά από πολλά χρόνια πλήθους ερευνών ότι η αιτιολογία της ανάπτυξης αιματολεμφογενών νεοπλασιών είναι πολυπαραγοντική. Περιλαμβάνει φυσικούς, χημικούς και βιολογικούς αιτιολογικούς παράγοντες, κάποιοι από τους οποίους είναι γνωστοί και κάποιοι άλλοι οι οποίοι είναι ύποπτοι ή πιθανοί να βοηθήσουν την ανάπτυξη μορφών καρκίνου του είδους αυτού.
Είναι επίσης πιθανό να μη δρουν μόνο ανεξάρτητα, αλλά συνεργικά είτε πολλαπλασιαστικά μεταξύ τους.
Η επίπτωση των αιμοτολεμφογενών νεοπλασιών αυξήθηκε στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια και αντικατοπτρίζει μια παγκόσμια τάση η οποία μερικώς μόνο μπορεί να εξηγηθεί από την βελτίωση των διαγνωστικών μεθόδων, την καλύτερη φύλαξη και αρχειοθέτηση των φακέλων και των αρχείων των ασθενών, τις αλλαγές στην κατάταξη των νοσημάτων αυτών» καταλήγει ο κ. Χατζηχριστοδούλου.
Από ASTRATV
.jpg)
.jpg)
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου