Παράλληλα ο σπουδαίος αυτός ραδιοφωνικός παραγωγός που αγαπά και στηρίζει χρόνια το Φεστιβάλ, θα μοιραστεί με το κοινό προσωπικές του εμπειρίες και βιώματα, έτσι όπως αποτυπώθηκαν στην ταινία «Οnce in a lifetime» της Νικόλ Αλεξανδροπούλου.
-Με αφορμή λοιπόν αυτό το γεγονός και έχοντας την τύχη να ζήσω από κοντά για ένα μεγάλο διάστημα αυτόν τον τόσο αξιόλογο και ιδιαίτερο άνθρωπο, θα παρουσιάσω μερικές χαρακτηριστικές πτυχές από τη ζωή του, κάποιες όπως τις βίωσα εγώ, άλλες που άκουσα από τον ίδιο και άλλες ξεψαχνίζοντας τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, έτσι ώστε να θυμηθούμε οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι.-
Τι να πρωτοπεί κανείς για τον Γιάννη Πετρίδη, έναν από τους κορυφαίους μουσικούς ραδιοφωνικούς παραγωγούς και γνώστες μουσικής στον κόσμο, το πρόσωπο εκείνο που για πολλούς στην Ελλάδα είναι ολόκληρη η ξένη μουσική . Εκαστος στο είδος του λοιπόν κι όπως ο Λουμίδης στους καφέδες, έτσι κι ο Γιάννης Διακογιάννης στα αθλητικά δρώμενα και ο Γιάννης Πετρίδης στην μουσική.
Οι δυο ραδιοφωνικότερες φωνές που σημάδεψαν τη ζωή μου, γιατί όπως και να το κάνουμε, εκτός των γνώσεων το πρώτο και απαραίτητο συστατικό για να δέσει μια ραδιοφωνική χημεία με τον ακροατή, είναι η χροιά της φωνής του εκφωνητή. Και η φωνή του Γιάννη είχε το "κάλεσμα", με κέρδισε με το πρώτο άκουσμα, μεστή, γλυκιά, καθαρή, με σωστή σύνταξη και άρθρωση, ταξιδιάρικη, μοναδική, κάτι σαν μαγνήτης, σκέτο κόλλημα, τόσο πολύ δε, που μετά από 3 δεκαετίες εξακολουθεί να είναι μακράν η καλυτερότερη.
Ο άνθρωπος που μας έμαθε να ακούμε "ξένη" μουσική.
Ο Γιάννης Πετρίδης -κατά γενική σχεδόν ομολογία- θεωρείται ο άνθρωπος που συνέβαλε όσο κανείς άλλος στη διαμόρφωση της μουσικής παιδείας του τόπου, ο μουσικός παραγωγός που δεν σταμάτησε ποτέ να αναζητά το καινούργιο και το ποιοτικό, ανεξαρτήτως είδους μουσικής, άνετος, έγκυρος, αντικειμενικός και χωρίς ποτέ να χλευάζει ακόμη και την κακή μουσική.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου