55 χρόνια από την εκτέλεση του Νίκου Πλουμπίδη

55 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη στυγερή δολοφονία του αγωνιστή κομμουνιστή από το αμερικανόδουλο κράτος της Δεξιάς

Ο Νίκος Πλουμπίδης βγήκε μέσα από τα σπλάχνα του λαϊκού κινήματος. Αφουγκράστηκε γρήγορα τις μαρξιστικές - λενινιστικές ιδέες και διαμορφώθηκε μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ σε λαϊκό ηγέτη.

Γεννήθηκε από φτωχή αγροτική οικογένεια στα Λαγκάδια της Γορτυνίας στις αρχές του αιώνα, το 1902. Πήγε στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού του και στη συνέχεια στο Γυμνάσιο στη Δημητσάνα. Το 1922 κλήθηκε στο στρατό την περίοδο της Μικρασιατικής Καταστροφής. Απολύθηκε το 1923, ενώ αποφοίτησε από το Διδασκαλείο του Πύργου το 1924. Από μικρός γνώρισε τις κακουχίες και τα βάσανα της αγροτιάς. Το 1924 διορίζεται δάσκαλος στο χωριό Μηλέα της Ελασσόνας, όπου υπηρετεί ως το 1929. Εκεί γνωρίζεται καλύτερα με τη σκληρή ζωή της αγροτιάς, τη βιοπάλη και την επαναστατική ιδεολογία και με τους πρώτους κομμουνιστές της περιοχής. Εντάσσεται στο ΚΚΕ το 1926, σαν αποτέλεσμα της όλης του δράσης και στάσης στη ζωή. Συμμετέχει ενεργά στους αγώνες των δασκάλων και των φοιτητών. Εκλέγεται μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Συνομοσπονδίας Δημοσίων Υπαλλήλων. Το 1931 φυλακίζεται για τη συμμετοχή του στους απεργιακούς αγώνες και απολύεται από δάσκαλος. Τον επόμενο χρόνο, το 1932, εκλέγεται από την Κομματική Συνδιάσκεψη της Αθήνας μέλος του Γραφείου της Περιφερειακής Επιτροπής. Το 1933, εκλέγεται μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής και στη Γραμματεία της Ενωτικής ΓΣΕΕ. Τον Αύγουστο του 1935, παίρνει μέρος στο 7ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

Ζωή δοσμένη στην Τάξη του και το Κόμμα του

Στο 6ο Συνέδριο του ΚΚΕ εκλέγεται αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ. Στην περίοδο της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου, καθοδηγεί την κομματική δουλιά στο Βόλο και τη Θεσσαλία. Τον Ιούνη του 1938, εκλέγεται μέλος του ΠΓ και στέλνεται καθοδηγητής του Γραφείου Περιοχής Μακεδονίας - Θράκης. Συλλαμβάνεται από την Ασφάλεια του Μανιαδάκη το 1939 και βασανίζεται απάνθρωπα, όντας βαριά άρρωστος από φυματίωση. Το 1941, μαζί με εκατοντάδες άλλους κομμουνιστές, οι ελληνικές αρχές κατοχής τον παρέδωσαν στους Γερμανούς καταχτητές. Το 1942 εξορίζεται στην Τρίπολη, όπου συνδέεται με την οργάνωση και δραπετεύει. Παίρνει ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση στην ίδρυση Επιτροπής του ΕΑΜ, έκδοσης εφημερίδας. Στην Πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΚΚΕ, το 1942, εκλέγεται μέλος της ΚΕ και του ΠΓ. Καθοδηγεί την Κομματική Οργάνωση της Αθήνας στα χρόνια 1942 - 1943. Είναι ο καθοδηγητής και οργανωτής της μεγάλης διαδήλωσης του λαού της Αθήνας, στις 5 Μάρτη 1943, ενάντια στην πολιτική επιστράτευση. Μια από τις μεγαλύτερες και πιο αποτελεσματικές κινητοποιήσεις λαού και νεολαίας σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη.

Στις αρχές του 1944, όταν το ΠΓ βγαίνει στο βουνό, ο Ν. Πλουμπίδης μένει στην Αθήνα και στο 7ο Συνέδριο επανεκλέγεται μέλος της ΚΕ. Αποστολή του στα δύσκολα χρόνια του Εμφύλιου, η ανασύνταξη των Κομματικών Οργανώσεων, αλλά και η ανάπτυξη της δράσης του μαζικού λαϊκού κινήματος. Με ακατάπαυστο τρόπο, παρότι η αρρώστια του προχωράει, απειλώντας του τη ζωή, πασχίζει, μέσα σε αφάνταστα δύσκολες συνθήκες παρανομίας, να συνδέσει ξεκομμένους αγωνιστές που ξέφυγαν από τις διώξεις και τις εξορίες για την προώθηση των καθηκόντων του Κόμματος.

Στις 25 του Νοέμβρη του 1952, συλλαμβάνεται και περνάει από το Εκτακτο Στρατοδικείο Αθήνας με τη συκοφαντική κατηγορία του κατασκόπου, με βάση τον Αναγκαστικό Νόμο 375, περί κατασκοπίας. Η δίκη αυτή είναι μνημείο της μισαλλοδοξίας του ξενόδουλου κράτους. Η περήφανη απολογία του και η υπεράσπιση της τιμής του Κόμματός του, του ΚΚΕ, είναι παράδειγμα ξεχωριστό, ανωτερότητας, ανιδιοτέλειας, ψυχικής δύναμης και πίστης στα ιδανικά του Σοσιαλισμού.

Ο Ν. Πλουμπίδης καταδικάζεται και το πρωινό της 14ης Αυγούστου του 1954, πέφτει νεκρός από τα βόλια του αμερικανόδουλου μετεμφυλιακού καθεστώτος.

Από τον Ριζοσπάστη

«Εγώ, είπε, θα υποστηρίξω εκείνο που πιστεύω, ανεξαρτήτως της ποινής που θα μου επιβληθή» (Βλέπε: «Προοδευτική Αλλαγή», 26/7/53). Και το απέδειξε με την απολογία του στην οποία θα πει μεταξύ άλλων: «Η υπόθεσις που δικάζετε, δεν είναι υπόθεσις κοινή. Δεν είναι υπόθεσις κατασκοπίας, αλλά είναι υπόθεσις πολιτική. Είναι υπόθεσις ιδεολογική. Δε δικάζετε τον Πλουμπίδη σαν δράστη του άλφα ή του βήτα εγκλήματος, αλλά τον δικάζετε σαν κομμουνιστή ηγέτη».
Στην κυβέρνηση βρισκόταν ο «Ελληνικός Συναγερμός», η «Δεξιά», του Παπάγου. Βεβαίως δύο χρόνια πριν, το Μάρτη του 1952, από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος δολοφονήθηκαν ο Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του. Τότε στην κυβέρνηση βρισκόταν το «Κέντρο», η άλλη «Δεξιά» με επικεφαλής τον Πλαστήρα.
Από το Βαθύ Κόκκινο