Οι όμηροι του Χριστοφοράκου

Ο θόρυβος για τις αποκαλύψεις του άλλοτε ισχυρού άνδρα της Siemens στην Ελλάδα σκεπάζει μια άλλη εξ ίσου σοβαρή εξέλιξη: ότι ο κ. Χριστοφοράκος αποτελεί πλέον ρυθμιστικό παράγοντα των πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα.

Το έξυπνο πουλί πέταξε στην Γερμανία όταν του άνοιξαν το κλουβί, συνελήφθη από τις γερμανικές αρχές όπως άλλωστε περίμενε και ύστερα άρχισε να σιγοκελαηδάει. Οπως αποκαλύφθηκε χθές ο Μιχάλης Χριστοφοράκος, πρώην επικεφαλής της Siemens στην Ελλάδα και από τους αρχιερείς της διαφθοράς, άνοιξε το στόμα του και άρχισε να κατονομάζει πρόσωπα. Για πρώτη δόση επέλεξε να κατονομασει τα στελέχη των 2 μεγάλων κομμάτων που ασκούσαν χρέη ταμία για την περίοδο με την οποία ασχολήθηκε η γερμανική Δικαιοσύνη.

Η απόφαση του γερμανικού δικαστήριου δείχνει ότι στην απολογία του ο κ. Χριστοφοράκος κράτησε τις εσωκομματικές ισορροπίες: «τα χρήματα θα έπρεπε να φθάσουν ισότιμα στα ταμεία των κομμάτων Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ και από εκεί ενδεχομένως να μοιρασθούν περαιτέρω. Για τον σκοπό αυτό, οι δύο ταμίες, όπως από κοινού είχατε συμφωνήσει, θα ασκούσε ο καθένας κομματικά επί των δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι ανήκαν στο δικό τους κόμμα την απαιτούμενη επιρροή, ώστε να παρακινήσουν τους υπαλλήλους αυτούς…. να αποφασίζουν υπέρ της εταιρείας Siemens ενδεχομένως και ενάντια στο καθήκον τους...».

Ο κ. Χριστοφοράκος αποδεικνύεται ένας διαμόνιος παίκτης. Είδε ότι μέσω της τυφλής ΔΙκαιοσύνης η κυβέρνηση της ΝΔ του έκλεινε το μάτι και απέδρασε από την Ελλάδα. Αξιοποιώντας την διπλή του υπηκοότητα(Ελληνική και Γερμανική) προτίμησε να δικαστεί στην Γερμανία όπου τα αδικήματα πριν από το 2003 έχουν παραγραφεί. Στην Ελλάδα δεν μπορεί να δικαστεί ξανά για τα αδικήματα που παραγράφτηκαν στην Γερμανία, επομένως το κατηγορητήριο εναντίον του περιορίζεται μονο για μια περιοδο 6 μηνών το 2003 και μόνο για 3 από τα 71 ύποπτα εμβάσματα για τα οποία θα έπρεπε κανονικα να λογοδοτήσει. Για την περίοδο μετά το 2004 έχει φροντίσει η Νέα Δημοκρατία (αρνούμενη την Εξεταστική Επιτροπή) και η χειραγωγημένη Δικαιοσύνη που σε πείσμα κάθε έννοιας δικαίου και λογικής έχει επιλέξει να μην ερευνά το σκάνδαλο μετά το 2004.

Ο άλλοτε ισχυρός άνδρας της Siemens-Ελλάδας πέφτει λοιπόν στα μαλακά. Αυτό που δεν μπορεί να προβλέψει αυτή την στιγμή είναι με ποιά κυβέρνηση θα δικαστεί. Ετσι οι ομολογίες του στην γερμανική ΔΙκαιοσύνη αποτελούν προειδοποιητικές βολές αλλά και προτάσεις συναλλαγής και προς τα δύο μεγάλα κομματα. Αν το όποιο κόμμα βρίσκεται στην εξουσία όταν ξεκινήσει η δίκη του στην Ελλάδα το παρατραβήξει, θα ανοίξει ξανά το στόμα του αποκαλύπτοντας και άλλα ονόματα. Αν η κυβέρνηση δείξει κατανόηση, θα μιλήσει για την αντιπολίτευση.

Οι όμηροι του Χριστοφοράκου πληρώνουν τα λάθη που έχουν κάνει. Βουτηγμένος έτσι κι αλλοιώς σε μια σειρά σκάνδαλα τα οποία προσπάθησε να κουκουλώσει, ο “καταλληλότερος” χειρίστηκε την υπόθεση Siemens με την παροιμοιώδη ικανοτητα που έχει επιδείξει γενικώς τα τελευταία 5 χρόνια στην διαχείρηση της τύχης της χώρας: το σκάνδαλο ΠΑΣΟΚ μετατράπηκε σε μπούμεραγκ που απειλεί την κυβέρνηση της ΝΔ.

Ο Γ. Παπανδρέου πληρώνει το γεγονός ότι προτίμησε να διατηρήσει το ΠΑΣΟΚ και το βασικό του στελεχικό δυναμικό, αντί να προχωρήσει σε ρήξεις που θα τον απάλλασαν από τα βάρη του αμαρτωλού παρελθόντος. Και η χώρα πληρώνει την σχεδόν γενικευμένη ανοχή στην διαφθορά: στην Ιταλία ανάλογες αποκαλυψεις οδήγησαν την προηγούμενη δεκαετία σε διάλυση όλων των μεγάλων κομμάτων και σε πλήρη αλλαγή του πολιτικού σκηνικού.

Ετσι κάπως ένας απατεώνας που έχει ομολογήσει μερικώς τα εγκλήματα του αποτελεί πλέον ρυθμιστικό παράγοντα των πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα. Στην Γερμανία κατανόμασε ένα μεσαίο στέλεχος-τον άλλοτε ταμία του ΠΑΣΟΚ κ. Γείτονα- και έναν νεκρό τον πρώην ταμία της ΝΔ κ. Βαρθολομαίο. Ενοχοι ή αθώοι δεν έχει και μεγάλη σημασία. Αν θεωρήσει ότι τον πιέζουν υπερβολικά ή ότι τον συμφέρει θα ανοίξει το στόμα του και για ζωντανούς.
Σχόλιο του Στέλιου Κούλογλου.
Από την TVXS