Μετά από ένα περίεργο παιχνίδι της μοίρας, που η κατάληξή του ήθελε να μη «φύγει» από το χώρο που έζησε όλη του τη ζωή, το χώρο όπου είχε «ριζώσει» και δεν έλεγε ποτέ να εγκαταλείψει ως φιλοσοφία ζωής.
Η καρδιά του τον πρόδωσε, μία μόλις ημέρα πριν μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Βόλου για να συνεχίσει τη νοσηλεία του από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, στο οποίο εισήχθη πριν από ενάμιση μήνα με βαριά εγκεφαλική αιμορραγία.
Γελαστός και λαλίστατος, έτοιμος κάθε στιγμή να συζητήσει με συναδέλφους του και ασθενείς του μια πλούσια γκάμα θεμάτων, ικανός να κάνει με τον τρόπο του τους ασθενείς του να ξεχάσουν τον πόνο τους, μα περισσότερο από όλα «ετοιμοπόλεμος» ανά πάσα στιγμή να παράσχει τις χρήσιμες ιατρικές του υπηρεσίες.
Ο Γιώργος Παχιός ήταν πάντα εκεί… Μέσα στο Νοσοκομείο Βόλου, που ήταν το σπίτι του. Εκεί έμενε, εκεί ξεκουράζονταν. Έπασχε από …«νοσοκομίτιδα» τού έλεγαν χαριτολογώντας χρόνια τώρα οι συνάδελφοί του, οι οποίοι διαφωνούσαν με αυτή την αντίληψη να είναι μόνιμα στο νοσηλευτικό ίδρυμα. Όμως ο ίδιος αδιαφορούσε για τις απόψεις τους και ακολουθούσε ό,τι του έλεγε ο δικός του τρόπος ζωής: να είναι μόνο γιατρός.
Υπηρέτησε το Νοσοκομείο Βόλου για περισσότερο από 25 χρόνια. Δεν έφυγε ποτέ από τα ιατρεία και τους θαλάμους, παρά μόνο για ένα εξάμηνο, κάπου το 1990, όταν χρειάστηκε να μεταβεί στην Αθήνα για μετεκπαίδευση.
Ακόμη και τις ώρες ανάπαυλας δεν έλεγε όχι, όταν το καθήκον τον καλούσε. Γιατροί έχουν να θυμούνται ότι σε εποχές πριν την εφαρμογή του ΕΣΥ ήταν ο γιατρός σχεδόν όλων των Κλινικών του Νοσοκομείου… Με ελάχιστο προσωπικό τότε, την περίοδο 82-85, έκανε τις εφημερίες πολλών ειδικοτήτων.
Πριν ενάμιση μήνα ο Γιώργος Παχιός ταξίδεψε με το τρένο για τα Τρίκαλα, για να επισκεφθεί το σπίτι του. Στο σταθμό της Λάρισας, όπου κατέβηκε για να αλλάξει αμαξοστοιχία, έχασε τις αισθήσεις του και έπεσε στο έδαφος. Ήταν από τις ελάχιστες φορές που ταξίδευε μόνος του και όχι με κάποιον φίλο του, όπως συνήθιζε.
Μεταφέρθηκε στο εφημερεύον εκείνη την ημέρα Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας και εισήχθη ως αγνώστων στοιχείων. Ελλείψει κλινών, ο γιατρός που το μοναδικό του μέλημα ήταν τόσα χρόνια να προσφέρει στον ασθενή, βρέθηκε τις πρώτες ώρες σε ένα από τα ράντζα του Νοσοκομείου. Για καλή του τύχη τον αναγνώρισε γιατρός του Πανεπιστημιακού, που είχε κάνει ειδίκευση στο Αχιλλοπούλειο. Τότε τα στοιχεία ταυτότητάς του έγιναν γνωστά.
Μετά από μακρά νοσηλεία στην Μονάδα Εντατικής του Πανεπιστημιακού με σοβαρή εγκεφαλική αιμορραγία, μεταφέρθηκε στην Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική. Η κατάσταση της υγείας του έδειχνε να σταθεροποιείται και νοσηλευόταν τελευταία χωρίς καταστολή και με τη δική του ανάσα, δίνοντας ελπίδες στους συναδέλφους του ότι θα ανακτούσε τις δυνάμεις του.
Μόλις χθες έγινε η συνεννόηση των γιατρών του Αχιλλοπούλειου με το Πανεπιστημιακό για τη διακομιδή του στο Βόλο, ώστε να συνεχίσει τη νοσηλεία του.
Το απόγευμα επήλθε το μοιραίο και ο γνωστός παθολόγος άφησε την τελευταία του πνοή από ανακοπή.
Βαρύ πένθος
Το Νοσοκομείο Βόλου πενθεί για την απώλεια ενός γιατρού, που το υπηρέτησε για 25 χρόνια και πλέον όσο κανείς άλλος, έλεγε ο πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Βόλου Θεοφ. Μερίδης.
«Ο Γιώργος Παχιός θα μείνει στη μνήμη μας ως ο ακούραστος, δίκαιος, εξυπηρετικός γιατρός και για τις χωρίς προς ίδιον όφελος υπηρεσίες προς τον συνάνθρωπό μας.
Εμείς δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ, όπως και όλοι σε όσους τόσα χρόνια προσέφερε τις υπηρεσίες του», πρόσθεσε.
Η κηδεία του θα γίνει σήμερα, στη 1 μ.μ. στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Αγίας Μονής Τρικάλων.
Βάσω Σαμακοβλή
Από την εφημερίδα Ταχυδρόμος
Ο Μαγνήτης πενθεί για την απώλεια του Γιώργου Παχιού.
Το ρεπορτάζ καταγράφει πολύ λίγα (!) για τον χαρακτήρα, την εργατικότητα και την ανιδιοτέλειά του.
Ήταν Ιατρός με κεφαλαίο το Ι, που τίμησε στην σύντομη δυστυχώς ζωή του, τον όρκο του Ιπποκράτη!
Η παρουσία του στο Νοσοκομείο του Βόλου, κυριολεκτικά τιμούσε και κοσμούσε το Ε.Σ.Υ.!
Θα λείψει απ' όλους τους συναδέλφους του, τους ασθενείς του, αλλά κι απ' την κοινωνία του Βόλου.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει!
Η καρδιά του τον πρόδωσε, μία μόλις ημέρα πριν μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Βόλου για να συνεχίσει τη νοσηλεία του από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, στο οποίο εισήχθη πριν από ενάμιση μήνα με βαριά εγκεφαλική αιμορραγία.
Γελαστός και λαλίστατος, έτοιμος κάθε στιγμή να συζητήσει με συναδέλφους του και ασθενείς του μια πλούσια γκάμα θεμάτων, ικανός να κάνει με τον τρόπο του τους ασθενείς του να ξεχάσουν τον πόνο τους, μα περισσότερο από όλα «ετοιμοπόλεμος» ανά πάσα στιγμή να παράσχει τις χρήσιμες ιατρικές του υπηρεσίες.
Ο Γιώργος Παχιός ήταν πάντα εκεί… Μέσα στο Νοσοκομείο Βόλου, που ήταν το σπίτι του. Εκεί έμενε, εκεί ξεκουράζονταν. Έπασχε από …«νοσοκομίτιδα» τού έλεγαν χαριτολογώντας χρόνια τώρα οι συνάδελφοί του, οι οποίοι διαφωνούσαν με αυτή την αντίληψη να είναι μόνιμα στο νοσηλευτικό ίδρυμα. Όμως ο ίδιος αδιαφορούσε για τις απόψεις τους και ακολουθούσε ό,τι του έλεγε ο δικός του τρόπος ζωής: να είναι μόνο γιατρός.
Υπηρέτησε το Νοσοκομείο Βόλου για περισσότερο από 25 χρόνια. Δεν έφυγε ποτέ από τα ιατρεία και τους θαλάμους, παρά μόνο για ένα εξάμηνο, κάπου το 1990, όταν χρειάστηκε να μεταβεί στην Αθήνα για μετεκπαίδευση.
Ακόμη και τις ώρες ανάπαυλας δεν έλεγε όχι, όταν το καθήκον τον καλούσε. Γιατροί έχουν να θυμούνται ότι σε εποχές πριν την εφαρμογή του ΕΣΥ ήταν ο γιατρός σχεδόν όλων των Κλινικών του Νοσοκομείου… Με ελάχιστο προσωπικό τότε, την περίοδο 82-85, έκανε τις εφημερίες πολλών ειδικοτήτων.
Πριν ενάμιση μήνα ο Γιώργος Παχιός ταξίδεψε με το τρένο για τα Τρίκαλα, για να επισκεφθεί το σπίτι του. Στο σταθμό της Λάρισας, όπου κατέβηκε για να αλλάξει αμαξοστοιχία, έχασε τις αισθήσεις του και έπεσε στο έδαφος. Ήταν από τις ελάχιστες φορές που ταξίδευε μόνος του και όχι με κάποιον φίλο του, όπως συνήθιζε.
Μεταφέρθηκε στο εφημερεύον εκείνη την ημέρα Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας και εισήχθη ως αγνώστων στοιχείων. Ελλείψει κλινών, ο γιατρός που το μοναδικό του μέλημα ήταν τόσα χρόνια να προσφέρει στον ασθενή, βρέθηκε τις πρώτες ώρες σε ένα από τα ράντζα του Νοσοκομείου. Για καλή του τύχη τον αναγνώρισε γιατρός του Πανεπιστημιακού, που είχε κάνει ειδίκευση στο Αχιλλοπούλειο. Τότε τα στοιχεία ταυτότητάς του έγιναν γνωστά.
Μετά από μακρά νοσηλεία στην Μονάδα Εντατικής του Πανεπιστημιακού με σοβαρή εγκεφαλική αιμορραγία, μεταφέρθηκε στην Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική. Η κατάσταση της υγείας του έδειχνε να σταθεροποιείται και νοσηλευόταν τελευταία χωρίς καταστολή και με τη δική του ανάσα, δίνοντας ελπίδες στους συναδέλφους του ότι θα ανακτούσε τις δυνάμεις του.
Μόλις χθες έγινε η συνεννόηση των γιατρών του Αχιλλοπούλειου με το Πανεπιστημιακό για τη διακομιδή του στο Βόλο, ώστε να συνεχίσει τη νοσηλεία του.
Το απόγευμα επήλθε το μοιραίο και ο γνωστός παθολόγος άφησε την τελευταία του πνοή από ανακοπή.
Βαρύ πένθος
Το Νοσοκομείο Βόλου πενθεί για την απώλεια ενός γιατρού, που το υπηρέτησε για 25 χρόνια και πλέον όσο κανείς άλλος, έλεγε ο πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Βόλου Θεοφ. Μερίδης.
«Ο Γιώργος Παχιός θα μείνει στη μνήμη μας ως ο ακούραστος, δίκαιος, εξυπηρετικός γιατρός και για τις χωρίς προς ίδιον όφελος υπηρεσίες προς τον συνάνθρωπό μας.
Εμείς δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ, όπως και όλοι σε όσους τόσα χρόνια προσέφερε τις υπηρεσίες του», πρόσθεσε.
Η κηδεία του θα γίνει σήμερα, στη 1 μ.μ. στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Αγίας Μονής Τρικάλων.
Βάσω Σαμακοβλή
Από την εφημερίδα Ταχυδρόμος
Ο Μαγνήτης πενθεί για την απώλεια του Γιώργου Παχιού.
Το ρεπορτάζ καταγράφει πολύ λίγα (!) για τον χαρακτήρα, την εργατικότητα και την ανιδιοτέλειά του.
Ήταν Ιατρός με κεφαλαίο το Ι, που τίμησε στην σύντομη δυστυχώς ζωή του, τον όρκο του Ιπποκράτη!
Η παρουσία του στο Νοσοκομείο του Βόλου, κυριολεκτικά τιμούσε και κοσμούσε το Ε.Σ.Υ.!
Θα λείψει απ' όλους τους συναδέλφους του, τους ασθενείς του, αλλά κι απ' την κοινωνία του Βόλου.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου