Ούτε μια κουβέντα για τα ζώα ;

Παρακολουθώντας στην T.V. με τρόμο, πικρία και αγανάκτηση, την ολοκληρωτική καταστροφή της Αττικής Γης, συνειδητοποίησα με λύπη, ότι, κανένα κανάλι, κανένας δημοσιογράφος, φορέας, αρμόδιος, ούτε καν ο πρωθυπουργός αυτής της χώρας, αυτής της μίζερης και απολίτιστης χώρας, δεν αναφέρθηκε στα εκατοντάδες πανικόβλητα ζώα του δάσους, που εγκλωβίστηκαν και κάηκαν στη φωτιά, τραγικά θύματα των ανθρώπινων συμφερόντων και της ανθρώπινης διαστροφής.

Κανείς τους δεν αναφέρθηκε στα δεκάδες κατοικίδια, που είτε δε πρόλαβαν να απομακρυνθούν, είτε έπεσαν θύματα της τραγικής αδιαφορίας των αφεντικών τους, που τρέχοντας να σωθούν, "ξέχασαν" να λύσουν το σκυλάκι τους ή να πάρουν μαζί τους τη γατούλα τους. Και απέμειναν, να κείτονται στους κήπους των σπιτιών τους, αποκαΐδια, δεμένα στην αλυσίδα τους για πάντα.

"Προέχει να σώσουμε τους ανθρώπους και τις περιουσίες τους", ήταν η φράση-επωδός, όλων. Ούτε μια λέξη για τις ψυχούλες που χάθηκαν τόσο άδικα, στον πύρινο όλεθρο.

Γι΄αυτό, καλώ όλους εσάς, που πιστεύετε ότι αυτός ο πλανήτης, ανήκει σε όλα τα πλάσματα που κατοικούν σε αυτόν, να θρηνήσουμε, για τα χιλιάδες πεύκα που ...

...πεθαίνοντας πήραν μαζί τους την ανάσα μας, για τα εκατοντάδες ζώα του δάσους, που μας συντρόφευαν στα παιδικά μας παραμύθια, για τα δεκάδες ζωάκια της καρδιάς μας, τα σκυλάκια και γατάκια, τους συντρόφους της καθημερινότητάς μας, που χάθηκαν για πάντα μέσα στη φωτιά.
Ας θρηνήσουμε, για τους χαμένους πια περιπάτους μας, για τη χαμένη, για πάντα, ομορφιά της Αττικής Γης.

Κι αναρωτιέμαι, πως θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε, με καθαρή τη ψυχή μας, μέσα σε όλη αυτή τη μαυρίλα και το θάνατο που πλανάται γύρω μας;

Λυδία

Από το Παραπολιτική