Στην άσβεστη μνήμη του Κώστα Κάππου

Ο Κώστας Κάππος οργανώθηκε στην ΕΔΑ πριν από τη δικτατορία του 1967 και στη συνέχεια στο ΚΚΕ. Με την επιβολή της δικτατορίας εξορίστηκε στη Γυάρο και στη Λέρο. Μετά την απελευθέρωσή του, συνέχισε τον αγώνα στις γραμμές της ΚΝΕ, ως μέλος του Γραφείου του Κεντρικού Συμβουλίου της.

Συνελήφθη εκ νέου το Φλεβάρη του 1974 και υπέστη φρικτά βασανιστήρια στο ΕΑΤ - ΕΣΑ, δίχως να λυγίσει. Στο 9ο Συνέδριο εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Τα τελευταία χρόνια, ο Κώστας Κάππος δραστηριοποιήθηκε στο Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών (ΚΜΕ) ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του, ενώ συνέχιζε να συμμετέχει στους λαϊκούς αγώνες, δίπλα στο ΚΚΕ.

Είπαν στην κηδεία του...

Το στερνό «αντίο» είπε ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων:

«Αποχαιρετάμε σήμερα τον σύντροφο, τον φίλο, τον πρωτοπόρο αγωνιστή, τον Κώστα Κάππο, που, πριν από πενήντα περίπου χρόνια, εντάχθηκε στο επαναστατικό κίνημα και αναδείχτηκε σε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Αποχαιρετάμε έναν ακούραστο αγωνιστή, κομμουνιστή, από τα μικρά του χρόνια.

Ηταν απλός, επίμονος και μελετούσε πάντα τα βήματά του. Πορεύτηκε το δρόμο του αγώνα για μισόν αιώνα.

Στα εργοστάσια, στους χώρους δουλιάς, στις γειτονιές, έδινε τη μάχη για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, του λαού, της νεολαίας. Αγωνίστηκε για την προώθηση της μεγάλης υπόθεσης, για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για το σοσιαλισμό.

Για πολλά χρόνια κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος και μέσα στη Βουλή αγωνιζόταν στις πρώτες γραμμές.

Ακαταπόνητος, παρά τα προβλήματα υγείας, μέχρι το τέλος. Τον συναντούσαμε πάντα, να περπατά ακούραστος στις κινητοποιήσεις του εργατικού, μαζικού, λαϊκού κινήματος και στις συγκεντρώσεις του Κόμματος.

Στη συντρόφισσά του στη ζωή και τον αγώνα, την αγαπημένη μας Πόπη, στον Θανάση και την Φωτεινή, τα παιδιά του, στον αδερφό του Αντώνη, απευθύνουμε από το ΚΚΕ τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια».

«Γύρισε την πλάτη του στην αστική κοινωνία, δε θυσίασε ποτέ την ιδεολογία του», είπε ο Γ. Τρικαλινός, εκ μέρους της οικογένειας του Κ. Κάππου. Ενώ έναν τελευταίο χαιρετισμό έκαναν, επίσης, ο Παναγιώτης Γεωργιάδης εκ μέρους του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών, ο Κων. Τουμασάτος γεν. γραμματέας του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας, ο Αγ. Χάγιος εκ μέρους του ΝΑΡ, ο Μπ. Γκολέμας εκ μέρους του Συνδέσμου Εξορισθέντων και Φυλακισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974, ο Θαν. Μπαρτζώκας δήμαρχος Καισαριανής, ο Ν. Βούτσης εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΝ.

Στην κηδεία παραβρέθηκαν, μεταξύ άλλων, πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ του Κόμματος Αλέκα Παπαρήγα, ο Στ. Μπενετάτος δήμαρχος Νίκαιας, ο πρέσβης της Κούβας, εκπρόσωποι όλων των κομμάτων, εκπρόσωποι της Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και δεκάδες φορείς.

Στεφάνια κατέθεσαν, μεταξύ άλλων, η ΚΕ του ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ, το ΚΜΕ, ο Ελληνοκουβανικός Σύνδεσμος, πλήθος αντιστασιακών οργανώσεων, σωματεία εργαζομένων, το ΝΑΡ, το «ΠΡΙΝ», η δήμαρχος Αθηναίων Ντ. Μπακογιάννη, κόμματα και άλλοι φορείς.

Δήλωση για το θάνατο του Κώστα Κάππου έκανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας. Επίσης τα θερμά τους συλλυπητήρια εξέφρασαν, με ανακοινώσεις τους, η ΝΔ, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, η ΑΚΟΑ και το Σωματείο Εργαζομένων του Δήμου Βύρωνα.

Ακόμα, τα θερμά του συλλυπητήρια εξέφρασε στην οικογένεια του Κώστα Κάππου το Διοικητικό Συμβούλιο του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών.

Από τον Ριζοσπάστη

Επιλογή άρθρων και συνεντεύξεων του Κ. Κάππου

Μια ενδιαφέρουσα επιλογή από άρθρα, κείμενα και συνεντεύξεις του Κώστα Κάππου κυκλοφόρησε σ' ένα βιβλίο 366 σελίδων, με τίτλο «Η επανάσταση που έρχεται», από τις εκδόσεις «Αλήθεια». Στο βιβλίο συμπεριλαμβάνεται ένα κεφάλαιο για τα γεγονότα μετά τη χούντα και τη δίκη της Χαλκίδας, μέσα από δημοσιεύματα του Τύπου της εποχής, που αφορούσαν στον Κώστα Κάππο. Περιέχονται, επίσης, αναφορές στα γεγονότα του 1989 και μια επιλογή από κείμενα του Κ. Κάππου, που δημοσιεύτηκαν σε πολιτικές εφημερίδες και περιοδικά, σχεδόν μέχρι τον αδόκητο χαμό του, στις 10 Σεπτέμβρη 2005.

Οπως σημειώνει στην αρχή του βιβλίου ο Θανάσης Κάππος, που έκανε και την επιλογή των κειμένων, «η όλη προσπάθεια έχει έναν και μοναδικό σκοπό: Να κρατηθεί ζωντανό ένα μεγάλο κομμάτι από όλα εκείνα που είχε γράψει και το κυριότερο είχε κάνει. Το βιβλίο τού ανήκει ολοκληρωτικά. Είναι κομμάτι της ζωής του. Μιας ζωής που μέχρι την τελευταία στιγμή ήταν αφιερωμένη στην αλήθεια, το δίκιο και την αξιοπρέπεια».

Αντικειμενικά, όμως, και πέρα από τις προθέσεις του Θ. Κάππου, τα κείμενα του Κώστα Κάππου ξαναφέρνουν στο μυαλό και θυμίζουν μια σειρά σοβαρές εξελίξεις και γεγονότα της τελευταίας εικοσαετίας και το κυριότερο, γιατί, αντικειμενικά πλέον, διαβάζονται με άλλο μάτι απ' αυτό της πρωτοδημοσίευσής τους, αφού έχει παρέλθει ικανός χρόνος από τότε, δεν υπάρχουν πλέον οι όποιες συγκυριακές φορτίσεις και η ζωή έχει δώσει, στον έναν ή άλλο βαθμό, τις δικές της απαντήσεις, επιβεβαιώνοντας ή όχι τις όποιες τότε εκτιμήσεις και δικαιώνοντας το ΚΚΕ για μια σειρά κρίσιμα ζητήματα. Μπορούν και πρέπει, επομένως, να αποτελέσουν ένα ερέθισμα προβληματισμού και σκέψης, ιδιαίτερα για όλα όσα απασχόλησαν έντονα τους κομμουνιστές και τους αριστερούς γενικότερα στη χώρα μας την τελευταία εικοσαετία. Ακόμη περισσότερο, επειδή τα γραφτά του Κώστα Κάππου -ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί κανείς μαζί τους σε όλα τα σημεία - σφραγίζονται από την προσήλωσή του στην ταξική ανάλυση των φαινομένων.

Από τον Ριζοσπάστη