«Υπόθεση Πρίντζου»:61 χρόνια μετά τιμούμε τους 16 αγωνιστές που έπεσαν στο Σταυράκι

Ενα σημαντικό ιστορικό γεγονός, όχι και τόσο γνωστό, εκτυλίχτηκε στα Γιάννενα το 1948, στην περίοδο του εμφυλίου πολέμου. Πρόκειται για το γεγονός που έχει μείνει γνωστό ως «Υπόθεση Πρίντζου» και αφορά στη στημένη δίκη που έγινε τον Ιούλιο του 1948 στα Γιάννενα, στο κτίριο της Ζωσιμαίας Ακαδημίας. Στη δίκη αυτή οδηγήθηκαν 48 αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, όλοι μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, ανάμεσά τους και η Ευτυχία Πρίντζου, γραμματέας της ΝΕ Ιωαννίνων του ΚΚΕ και μέλος του Γραφείου Περιοχής Ηπείρου του ΚΚΕ.Η κατηγορία ήταν αυτό που έλεγε το περιβόητο Γ΄ Ψήφισμα, δηλαδή προσπάθεια ανατροπής του καθεστώτος. Το κατηγορητήριο βασίστηκε στις προκηρύξεις που ρίχτηκαν από την παράνομη οργάνωση της ΕΠΟΝ στις 23 Μάρτη 1948. Κατά τη δίκη καμία από τις κατηγορίες δεν αποδείχτηκε. Παρ' όλα αυτά καταδικάστηκαν σε θάνατο και οι 48. Οι 16 εκτελέστηκαν! Τους σκότωσαν στο Σταυράκι σε τρεις ομάδες, στις 27 Ιουλίου, στις 9 και 10 Αυγούστου του 1948, ύστερα από φρικτά βασανιστήρια στο παγοποιείο «ΦΙΞ», τη «Μακρόνησο» των Ιωαννίνων.

Μεγάλο Έγκλημα

Πρόκειται για ένα μεγάλο έγκλημα, με τις δίκες σκοπιμότητας του μισαλλόδοξου εμφυλιοπολεμικού καθεστώτος, για τις οποίες κανείς από τους τοπικούς άρχοντες και τους παράγοντες της πολιτικής, κοινωνικής και πνευματικής ζωής της πόλης δε μιλάει καθαρά. Καθώς, όμως, δεν μπορεί να αγνοηθεί και κάθε χρόνο διοργανώνεται εκδήλωση τιμής στους ηρωικούς αυτούς αγωνιστές, στο σημείο της εκτέλεσης στο Σταυράκι Ιωαννίνων, γίνεται προσπάθεια αποσιώπησης των πραγματικών περιστατικών, προσπάθεια αποχρωματισμού του αγώνα της Αντίστασης και των κομμουνιστών για ανεξαρτησία και κοινωνική προκοπή.Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως ενώ υπάρχει επιζών από αυτή την υπόθεση, ο τότε γραμματέας της ΕΠΟΝ στα Γιάννενα, ο Ανδροκλής Γκέλιας, που είχε καταδικαστεί σε αυτή τη δίκη τέσσερις φορές σε θάνατο, ούτε καν προσκαλείται στην εκδήλωση!Η «Υπόθεση Πρίντζου», ωστόσο, είναι μια από τις ένδοξες σελίδες του αγώνα του ελληνικού λαού. Αφορά έναν αγώνα που βάφτηκε, πρώτ' απ' όλα, με το αίμα των ανθρώπων της Αριστεράς, που πάλεψαν με αυταπάρνηση και ανιδιοτέλεια, δίνοντας τη ζωή τους για την προκοπή του τόπου.
Από το epirus gate