Η πρόταση κατατέθηκε στο ΥΠΑΑΤ, στο πλαίσιο της έκδοσης της ρυθμιστικής απόφασης κυνηγίου για την περίοδο 2009-2010 και αφορά στην άρση της απαγόρευσης του κυνηγίου του ζαρκαδιού στη χώρα μας.
Στην Ελλάδα, το φαινόμενο της λαθροθηρίας για το ζαρκάδι είναι πολύ έντονο και μειώνει δραματικά τους πληθυσμούς ακόμη και σε περιοχές που αποτελούν κατάλληλο βιότοπο.
Ο «Αρκούτρος» καταθέτει τη διαφωνία και την έντονη αντίδρασή του καθώς:
Οποιαδήποτε τοπική ή ευρύτερη ανάκαμψη και αύξηση του πληθυσμού δεν εξασφαλίζει την επάρκεια του είδους για τα φυσικά οικοσυστήματα.
Απεναντίας, με δεδομένη τη μείωση της παραδοσιακής κτηνοτροφίας και του κτηνοτροφικού κεφαλαίου στις ηπειρωτικές ορεινές περιοχές, αναδεικνύεται η αναγκαιότητα της ενίσχυσης και αύξησης των πληθυσμών των οπληφόρων θηλαστικών στα ορεινά οικοσυστήματα.
Σε χώρες που επιτρέπεται το κυνήγι του ζαρκαδιού, θα πρέπει να τονιστεί, πως υπάρχουν παράλληλα και μεγάλοι πληθυσμοί ελαφιών. Στην Ελλάδα ο οικολογικός θώκος του ελαφιού παραμένει κενός εδώ και δεκαετίες εξαιτίας της εξοντωτικής θήρευσής του. Η εξαφάνιση του ελαφιού από τα ελληνικά δάση, αποτελεί έναν ακόμα λόγο για τη συνέχιση της προστασίας του ζαρκαδιού.
Επιπλέον, η πιθανή έναρξη του κυνηγίου του ζαρκαδιού, θα αυξήσει τις πιθανότητες θανάτου μικρών αρκούδων, με τρόπο ανάλογο με τη μέθοδο της παγάνας κατά το κυνήγι του αγριογούρουνου και τη δυσκολία αναγνώρισης των ειδών, λόγω κακής ορατότητας στην πυκνή βλάστηση.
Τέλος, και επειδή το ζαρκάδι είναι το κυριότερο μεγάλο θηλαστικό στην Ελλάδα που αποτελεί φυσική τροφή για το λύκο. Τα μεγάλα προβλήματα με τις ζημιές από το λύκο στο κτηνοτροφικό κεφάλαιο επιβάλλουν τη συνέχεια στο καθεστώς της απαγόρευσης του κυνηγίου του ζαρκαδιού στην Ελλάδα.
Ο «Αρκτούρος» έχει ήδη εκφράσει επίσημα την αντίθεσή του με επιστολή προς τη διεύθυνση αισθητικών δρυμών και θήρας στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Οι ενώσεις αγροτικών συνεταιρισμών Πτολεμαϊδας, Αμυνταίου, Φλώρινας, Καστοριάς, οι σύλλογοι αγελαδοτρόφων και αιγοπροβατοτρόφων Αμυνταίου, οι σύλλογοι κτηνοτρόφων Φλώρινας και Κοζάνης, που ενημερώθηκαν σχετικά από τον «Αρκτούρο», υποστηρίζουν και ενδυναμώνουν το αίτημα του «Αρκτούρου» για διατήρηση της ισχύουσας απαγόρευσης κυνηγίου του ζαρκαδιού.
Λίγα λόγια για το ζαρκάδι
Το ζαρκάδι είναι ένα οπληφόρο θηλαστικό που μπορεί να ζήσει σε μεγάλη ποικιλία βιοτόπων, από καλλιεργήσιμες εκτάσεις και πυκνά δάση έως και αλπικά λιβάδια.
Το ζαρκάδι είναι φυτοφάγο και μηρυκαστικό ζώο.
Το ίδιο αποτελεί φυσική λεία για τα σαρκοφάγα ζώα.
Παρά το γεγονός αυτό, οι κυριότερες απειλές για το είδος προέρχονται από τον άνθρωπο και είναι το παράνομο κυνήγι και η καταστροφή των βιοτόπων του.
Στην Ελλάδα, έχουν απομείνει μικροί πληθυσμοί ζαρκαδιών που απαντώνται στις ορεινές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας και το είδος χαρακτηρίζεται τρωτό που σημαίνει ότι αν συνεχίσει να εξοντώνεται σύντομα θα απειλείται με εξαφάνιση
Από τα Φλωρινιώτικα Νέα
Στην Ελλάδα, το φαινόμενο της λαθροθηρίας για το ζαρκάδι είναι πολύ έντονο και μειώνει δραματικά τους πληθυσμούς ακόμη και σε περιοχές που αποτελούν κατάλληλο βιότοπο.
Ο «Αρκούτρος» καταθέτει τη διαφωνία και την έντονη αντίδρασή του καθώς:
Οποιαδήποτε τοπική ή ευρύτερη ανάκαμψη και αύξηση του πληθυσμού δεν εξασφαλίζει την επάρκεια του είδους για τα φυσικά οικοσυστήματα.
Απεναντίας, με δεδομένη τη μείωση της παραδοσιακής κτηνοτροφίας και του κτηνοτροφικού κεφαλαίου στις ηπειρωτικές ορεινές περιοχές, αναδεικνύεται η αναγκαιότητα της ενίσχυσης και αύξησης των πληθυσμών των οπληφόρων θηλαστικών στα ορεινά οικοσυστήματα.
Σε χώρες που επιτρέπεται το κυνήγι του ζαρκαδιού, θα πρέπει να τονιστεί, πως υπάρχουν παράλληλα και μεγάλοι πληθυσμοί ελαφιών. Στην Ελλάδα ο οικολογικός θώκος του ελαφιού παραμένει κενός εδώ και δεκαετίες εξαιτίας της εξοντωτικής θήρευσής του. Η εξαφάνιση του ελαφιού από τα ελληνικά δάση, αποτελεί έναν ακόμα λόγο για τη συνέχιση της προστασίας του ζαρκαδιού.
Επιπλέον, η πιθανή έναρξη του κυνηγίου του ζαρκαδιού, θα αυξήσει τις πιθανότητες θανάτου μικρών αρκούδων, με τρόπο ανάλογο με τη μέθοδο της παγάνας κατά το κυνήγι του αγριογούρουνου και τη δυσκολία αναγνώρισης των ειδών, λόγω κακής ορατότητας στην πυκνή βλάστηση.
Τέλος, και επειδή το ζαρκάδι είναι το κυριότερο μεγάλο θηλαστικό στην Ελλάδα που αποτελεί φυσική τροφή για το λύκο. Τα μεγάλα προβλήματα με τις ζημιές από το λύκο στο κτηνοτροφικό κεφάλαιο επιβάλλουν τη συνέχεια στο καθεστώς της απαγόρευσης του κυνηγίου του ζαρκαδιού στην Ελλάδα.
Ο «Αρκτούρος» έχει ήδη εκφράσει επίσημα την αντίθεσή του με επιστολή προς τη διεύθυνση αισθητικών δρυμών και θήρας στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Οι ενώσεις αγροτικών συνεταιρισμών Πτολεμαϊδας, Αμυνταίου, Φλώρινας, Καστοριάς, οι σύλλογοι αγελαδοτρόφων και αιγοπροβατοτρόφων Αμυνταίου, οι σύλλογοι κτηνοτρόφων Φλώρινας και Κοζάνης, που ενημερώθηκαν σχετικά από τον «Αρκτούρο», υποστηρίζουν και ενδυναμώνουν το αίτημα του «Αρκτούρου» για διατήρηση της ισχύουσας απαγόρευσης κυνηγίου του ζαρκαδιού.
Λίγα λόγια για το ζαρκάδι
Το ζαρκάδι είναι ένα οπληφόρο θηλαστικό που μπορεί να ζήσει σε μεγάλη ποικιλία βιοτόπων, από καλλιεργήσιμες εκτάσεις και πυκνά δάση έως και αλπικά λιβάδια.
Το ζαρκάδι είναι φυτοφάγο και μηρυκαστικό ζώο.
Το ίδιο αποτελεί φυσική λεία για τα σαρκοφάγα ζώα.
Παρά το γεγονός αυτό, οι κυριότερες απειλές για το είδος προέρχονται από τον άνθρωπο και είναι το παράνομο κυνήγι και η καταστροφή των βιοτόπων του.
Στην Ελλάδα, έχουν απομείνει μικροί πληθυσμοί ζαρκαδιών που απαντώνται στις ορεινές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας και το είδος χαρακτηρίζεται τρωτό που σημαίνει ότι αν συνεχίσει να εξοντώνεται σύντομα θα απειλείται με εξαφάνιση
Από τα Φλωρινιώτικα Νέα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου