Η 18χρονη Βολιώτισσα έκανε υπερήφανη όλη τη Μαγνησία με αυτή τη σπουδαία επιτυχία που πέτυχε, αν και η ίδια θεωρεί πιο σημαντική την ικανοποίηση και τη χαρά των γονιών της, που σε κάθε στιγμή της ζωής της ήταν δίπλα της και τη στήριξαν.
Το «μυστικό» ίσως της επιτυχία της, αν κι εκείνη δεν πιστεύει σε… μυστικές συνταγές ήταν ίσως το συστηματικό διάβασμα, αλλά και η διατήρηση της ψυχραιμίας της και η όσο το δυνατόν αποβολή του άγχους της.
Η Αναστασία τώρα σχεδιάζει τη νέα της ζωή στην Αθήνα, από την οποία φυσικά δε θα λείπει το διάβασμα, μιας και επιθυμεί να φανεί αντάξια των προσδοκιών όλων, ωστόσο η φοιτητική της ζωή πλέον θα περιέχει κι άλλες δραστηριότητες πιο καλλιτεχνικές!
Ολόκληρη η συνέντευξή που έδωσε στην Δήμητρα Παλαιοδημοπούλου
Αναστασία, πέτυχες μια σημαντική «νίκη» κόβοντας πρώτη σε όλη την Ελλάδα το νήμα των πανελλαδικών εξετάσεων. Τι συναισθήματα σου γέννησε αυτή σου η επιτυχία;
Αυτή η επιτυχία αρχικά συνοδεύτηκε από έκπληξη, έπειτα από μεγάλη χαρά και περηφάνια. Ένιωσα πως οι κόποι δεν πηγαίνουν χαμένοι τελικά και πως η επιμονή κι η πίστη στον εαυτό μας αρκούν για να διακριθεί κάποιος. Γενικότερα αυτό το γεγονός ακόμη δε θα έλεγα ότι το έχω συνειδητοποιήσει απόλυτα, αρχίζω όμως να αντιλαμβάνομαι τη σημασία του.
Προκειμένου να φτάσεις στο σημείο που βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή, έκανες θυσίες και ποιες είναι αυτές;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν έκανα αμέτρητες θυσίες, απλώς τροποποίησα το πρόγραμμα μου. Άλλαξα τις ώρες των εξόδων, ώστε να αποφεύγω τα ξενύχτια, έκανα το διάβασμά μου πιο συστηματικό κι ουσιαστικό, φρόντιζα να εξασφαλίζω επαρκείς ώρες ύπνου. Το μόνο που στερήθηκα φέτος είναι οι εξωσχολικές δραστηριότητες, όπως ο χορός, για τις οποίες όμως θα έχω απεριόριστο χρόνο από δω και πέρα.
Η τελευταία χρονιά (Γ’ Λυκείου) πόσο δύσκολη ήταν για σένα; Το διάβασμα και τα ωράρια ήταν κουραστικά;
Η Γ΄ Λυκείου αποτέλεσε αναμφίβολα μια ιδιαίτερη χρονιά για όλους μας. Ο «στόχος» ήταν αυτός που από τη μια με πίεζε, από την άλλη λειτουργούσε ως βασικό κίνητρο για να μη σταματήσω. Μέσα, βέβαια, από αυτή τη πίεση και το άγχος καταλήγουμε να γνωρίσουμε καλύτερα τον ίδιο μας τον εαυτό και πτυχές του, που δε γνωρίζαμε καν. Το πρόγραμμα ήταν σίγουρα δύσκολο, αλλά βρήκα τρόπους να εκτονώνομαι, καθώς είχα πολύ καλή παρέα τόσο στο σχολείο, όσο και στα περισσότερα φροντιστήρια, η οποία μου προσέφερε άφθονο γέλιο, ώστε όλη αυτή η κουραστική διαδικασία να καταλήγει να γίνεται ευχάριστη εμπειρία που σίγουρα ως ένα βαθμό θα μου λείψει.
Το όνειρό σου πραγματοποιήθηκε. Πρώτη στο ΕΜΠ. Τι σηματοδοτεί για σένα αυτή η κατάκτηση;
Αυτή η κατάκτηση σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας ζωής σε ένα νέο περιβάλλον στο πολλά υποσχόμενο ΕΜΠ, όπου θα μπορέσω να έρθω σε επαφή με νέα πρόσωπα, ιδέες, αντιλήψεις. Το πανεπιστήμιο είναι ο χώρος όπου ξεδιπλώνεται η προσωπικότητα του ατόμου, πλάθεται και διαμορφώνεται.
Υπάρχει τελικά «μυστικό» επιτυχίας; Για σένα ποιο είναι αυτό;
Είναι ανεδαφικό να υποστηρίζει κανείς πως υπάρχει. Η κάθε προσωπικότητα είναι ξεχωριστή κι ο καθένας ανάλογα με τις δικές του προσδοκίες, αντοχές και ικανότητες επιλέγει τη «συνταγή» που θα ακολουθήσει. Εγώ επέλεξα απλά να κρατήσω τις ισορροπίες μου και να μετριάσω όσο γίνεται το άγχος.
Εκτός από το διάβασμα, ποιες είναι οι δραστηριότητες που σε γεμίζουν ως άνθρωπο και θα ήθελες είτε να συνεχίσεις, είτε να ξεκινήσεις;
Ανθρωπος δίχως δραστηριότητες ίσον μη ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Ακολουθώντας επομένως πιστά την παραπάνω διαπίστωσή μου, ενδιαφέρομαι να ασχοληθώ με ακόμη πιο πολλά είδη χορού, με το θέατρο, τη δημοσιογραφία , τις ξένες γλώσσες κ.α. σε ερασιτεχνικό πάντα επίπεδο. Στα σχέδια μου εμπεριέχονται φυσικά και τα ταξίδια, αργότερα όμως.
Πως υποδέχτηκαν το γεγονός της πρωτιάς σου οι φίλοι σου και η οικογένειά σου; Περίμεναν μια τέτοια επιτυχία;
Τόσο οι γονείς μου, όσο κι οι καλοί μου φίλοι, χάρηκαν πολύ. Η οικογένεια μου θα έλεγα πιο πολύ κι από μένα. Ήταν μια ικανοποίηση για τα όσα μου έχουν προσφέρει ως τώρα σ’ αυτόν τον τομέα. Περίμεναν μια υψηλή βαθμολογία, όχι όμως αυτό! Ο μόνος που κάποτε είχε πει ότι πίστευε πως θα έφτανα σε μια τέτοια πρωτιά είναι ένας καθηγητής μου από το σχολείο. Όταν το άκουσα τότε το θεώρησα υπερβολή, αλλά ήταν τελικά πολύ εύστοχη η πρόβλεψή του!
Πως κύλησαν τα μαθητικά σου χρόνια; Ήσουν πάντα άριστη μαθήτρια, απουσιολόγος, είχες παρέες στο σχολείο;
Τα μαθητικά μου χρόνια ήταν φυσιολογικά κι όμορφα. Είχα συνηθίσει σε άριστες βαθμολογίες, απουσιολόγιο, σημαία, αλλά όλα αυτά για μένα δε συγκρίνονται με τις πανελλήνιες κι είναι εντελώς τυπικά κι εφήμερα. Πέρασα αξέχαστα χρόνια, ειδικά στο λύκειο, όπου συγκρότησα και την πιο καλή παρέα! Ήμουν μέσα σ’ όλα και ποτέ δε λειτουργούσα ως το λεγόμενο «φυτό» κι αυτό είναι κάτι για το οποίο είμαι χαρούμενη. Τέλος, κάποιες φορές ήμουν και λίγο ζωηρή στο μάθημα, γιατί έχω ένα ελάττωμα, μιλάω πολύ!
Τι ελπίζεις και τι φοβάσαι για το Πανεπιστήμιο, αλλά και τη μελλοντική σου δουλειά;
Ελπίζω να συνεχίσω την ίδια καλή δουλειά και να είμαι συνεπής. Θέλω τα φοιτητικά μου χρόνια να αξιοποιηθούν πλήρως. Όσο για την αγορά εργασίας έπειτα επιθυμώ να ξεκινήσω δυναμικά. Σίγουρα φοβάμαι πολλούς παράγοντες που δυσχεραίνουν την κατάσταση στα επαγγελματικά σήμερα, όμως πιστεύω ότι όσοι έχουν όρεξη για δουλειά τα καταφέρνουν. Όλα αυτά βέβαια είναι πολύ μελλοντικά, οπότε δεν έχει νόημα να προτρέχω.
Με αυτή σου την επιτυχία γίνεται παράδειγμα για πολλά παιδιά. Πιστεύεις ότι είναι «βαρύ» αυτό το φορτίο για μια νεαρή κοπέλα;
Οχι, δεν είναι βαρύ και δε θα ήθελα να το αντιμετωπίζω έτσι. Μακάρι να γίνομαι παράδειγμα, όπως λέτε, και για άλλους, αλλά ο καθένας χαράζει τη δική του πορεία.
Τέλος, θα ήθελα να απευθυνθείς σε όλα αυτά τα παιδιά που δεν τα κατάφεραν να εισαχθούν σε κάποια Σχολή, αλλά και στα παιδιά που μπαίνουν φέτος στον παλμό των πανελληνίων.
Στα παιδιά που δεν τα κατάφεραν δεν είμαι αρμόδια να πω κάτι, μόνο, τους εύχομαι καλή δύναμη εάν επιλέξουν να ξαναδώσουν. Όσο για τους μαθητές που τώρα ξεκινούν, προτείνω απλά να μη μεγαλοποιούν τις καταστάσεις, να είναι συγκεντρωμένοι, ώριμοι ως προς το στόχο τους και να μην τα δώσουν όλα από την αρχή. Κρατήστε τις δυνάμεις σας για το τέλος και θα δείτε ότι όλα θα πάνε καλά! Καλή επιτυχία!
Από την εφημερίδα Ταχυδρόμος
Το «μυστικό» ίσως της επιτυχία της, αν κι εκείνη δεν πιστεύει σε… μυστικές συνταγές ήταν ίσως το συστηματικό διάβασμα, αλλά και η διατήρηση της ψυχραιμίας της και η όσο το δυνατόν αποβολή του άγχους της.
Η Αναστασία τώρα σχεδιάζει τη νέα της ζωή στην Αθήνα, από την οποία φυσικά δε θα λείπει το διάβασμα, μιας και επιθυμεί να φανεί αντάξια των προσδοκιών όλων, ωστόσο η φοιτητική της ζωή πλέον θα περιέχει κι άλλες δραστηριότητες πιο καλλιτεχνικές!
Ολόκληρη η συνέντευξή που έδωσε στην Δήμητρα Παλαιοδημοπούλου
Αναστασία, πέτυχες μια σημαντική «νίκη» κόβοντας πρώτη σε όλη την Ελλάδα το νήμα των πανελλαδικών εξετάσεων. Τι συναισθήματα σου γέννησε αυτή σου η επιτυχία;
Αυτή η επιτυχία αρχικά συνοδεύτηκε από έκπληξη, έπειτα από μεγάλη χαρά και περηφάνια. Ένιωσα πως οι κόποι δεν πηγαίνουν χαμένοι τελικά και πως η επιμονή κι η πίστη στον εαυτό μας αρκούν για να διακριθεί κάποιος. Γενικότερα αυτό το γεγονός ακόμη δε θα έλεγα ότι το έχω συνειδητοποιήσει απόλυτα, αρχίζω όμως να αντιλαμβάνομαι τη σημασία του.
Προκειμένου να φτάσεις στο σημείο που βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή, έκανες θυσίες και ποιες είναι αυτές;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν έκανα αμέτρητες θυσίες, απλώς τροποποίησα το πρόγραμμα μου. Άλλαξα τις ώρες των εξόδων, ώστε να αποφεύγω τα ξενύχτια, έκανα το διάβασμά μου πιο συστηματικό κι ουσιαστικό, φρόντιζα να εξασφαλίζω επαρκείς ώρες ύπνου. Το μόνο που στερήθηκα φέτος είναι οι εξωσχολικές δραστηριότητες, όπως ο χορός, για τις οποίες όμως θα έχω απεριόριστο χρόνο από δω και πέρα.
Η τελευταία χρονιά (Γ’ Λυκείου) πόσο δύσκολη ήταν για σένα; Το διάβασμα και τα ωράρια ήταν κουραστικά;
Η Γ΄ Λυκείου αποτέλεσε αναμφίβολα μια ιδιαίτερη χρονιά για όλους μας. Ο «στόχος» ήταν αυτός που από τη μια με πίεζε, από την άλλη λειτουργούσε ως βασικό κίνητρο για να μη σταματήσω. Μέσα, βέβαια, από αυτή τη πίεση και το άγχος καταλήγουμε να γνωρίσουμε καλύτερα τον ίδιο μας τον εαυτό και πτυχές του, που δε γνωρίζαμε καν. Το πρόγραμμα ήταν σίγουρα δύσκολο, αλλά βρήκα τρόπους να εκτονώνομαι, καθώς είχα πολύ καλή παρέα τόσο στο σχολείο, όσο και στα περισσότερα φροντιστήρια, η οποία μου προσέφερε άφθονο γέλιο, ώστε όλη αυτή η κουραστική διαδικασία να καταλήγει να γίνεται ευχάριστη εμπειρία που σίγουρα ως ένα βαθμό θα μου λείψει.
Το όνειρό σου πραγματοποιήθηκε. Πρώτη στο ΕΜΠ. Τι σηματοδοτεί για σένα αυτή η κατάκτηση;
Αυτή η κατάκτηση σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας ζωής σε ένα νέο περιβάλλον στο πολλά υποσχόμενο ΕΜΠ, όπου θα μπορέσω να έρθω σε επαφή με νέα πρόσωπα, ιδέες, αντιλήψεις. Το πανεπιστήμιο είναι ο χώρος όπου ξεδιπλώνεται η προσωπικότητα του ατόμου, πλάθεται και διαμορφώνεται.
Υπάρχει τελικά «μυστικό» επιτυχίας; Για σένα ποιο είναι αυτό;
Είναι ανεδαφικό να υποστηρίζει κανείς πως υπάρχει. Η κάθε προσωπικότητα είναι ξεχωριστή κι ο καθένας ανάλογα με τις δικές του προσδοκίες, αντοχές και ικανότητες επιλέγει τη «συνταγή» που θα ακολουθήσει. Εγώ επέλεξα απλά να κρατήσω τις ισορροπίες μου και να μετριάσω όσο γίνεται το άγχος.
Εκτός από το διάβασμα, ποιες είναι οι δραστηριότητες που σε γεμίζουν ως άνθρωπο και θα ήθελες είτε να συνεχίσεις, είτε να ξεκινήσεις;
Ανθρωπος δίχως δραστηριότητες ίσον μη ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Ακολουθώντας επομένως πιστά την παραπάνω διαπίστωσή μου, ενδιαφέρομαι να ασχοληθώ με ακόμη πιο πολλά είδη χορού, με το θέατρο, τη δημοσιογραφία , τις ξένες γλώσσες κ.α. σε ερασιτεχνικό πάντα επίπεδο. Στα σχέδια μου εμπεριέχονται φυσικά και τα ταξίδια, αργότερα όμως.
Πως υποδέχτηκαν το γεγονός της πρωτιάς σου οι φίλοι σου και η οικογένειά σου; Περίμεναν μια τέτοια επιτυχία;
Τόσο οι γονείς μου, όσο κι οι καλοί μου φίλοι, χάρηκαν πολύ. Η οικογένεια μου θα έλεγα πιο πολύ κι από μένα. Ήταν μια ικανοποίηση για τα όσα μου έχουν προσφέρει ως τώρα σ’ αυτόν τον τομέα. Περίμεναν μια υψηλή βαθμολογία, όχι όμως αυτό! Ο μόνος που κάποτε είχε πει ότι πίστευε πως θα έφτανα σε μια τέτοια πρωτιά είναι ένας καθηγητής μου από το σχολείο. Όταν το άκουσα τότε το θεώρησα υπερβολή, αλλά ήταν τελικά πολύ εύστοχη η πρόβλεψή του!
Πως κύλησαν τα μαθητικά σου χρόνια; Ήσουν πάντα άριστη μαθήτρια, απουσιολόγος, είχες παρέες στο σχολείο;
Τα μαθητικά μου χρόνια ήταν φυσιολογικά κι όμορφα. Είχα συνηθίσει σε άριστες βαθμολογίες, απουσιολόγιο, σημαία, αλλά όλα αυτά για μένα δε συγκρίνονται με τις πανελλήνιες κι είναι εντελώς τυπικά κι εφήμερα. Πέρασα αξέχαστα χρόνια, ειδικά στο λύκειο, όπου συγκρότησα και την πιο καλή παρέα! Ήμουν μέσα σ’ όλα και ποτέ δε λειτουργούσα ως το λεγόμενο «φυτό» κι αυτό είναι κάτι για το οποίο είμαι χαρούμενη. Τέλος, κάποιες φορές ήμουν και λίγο ζωηρή στο μάθημα, γιατί έχω ένα ελάττωμα, μιλάω πολύ!
Τι ελπίζεις και τι φοβάσαι για το Πανεπιστήμιο, αλλά και τη μελλοντική σου δουλειά;
Ελπίζω να συνεχίσω την ίδια καλή δουλειά και να είμαι συνεπής. Θέλω τα φοιτητικά μου χρόνια να αξιοποιηθούν πλήρως. Όσο για την αγορά εργασίας έπειτα επιθυμώ να ξεκινήσω δυναμικά. Σίγουρα φοβάμαι πολλούς παράγοντες που δυσχεραίνουν την κατάσταση στα επαγγελματικά σήμερα, όμως πιστεύω ότι όσοι έχουν όρεξη για δουλειά τα καταφέρνουν. Όλα αυτά βέβαια είναι πολύ μελλοντικά, οπότε δεν έχει νόημα να προτρέχω.
Με αυτή σου την επιτυχία γίνεται παράδειγμα για πολλά παιδιά. Πιστεύεις ότι είναι «βαρύ» αυτό το φορτίο για μια νεαρή κοπέλα;
Οχι, δεν είναι βαρύ και δε θα ήθελα να το αντιμετωπίζω έτσι. Μακάρι να γίνομαι παράδειγμα, όπως λέτε, και για άλλους, αλλά ο καθένας χαράζει τη δική του πορεία.
Τέλος, θα ήθελα να απευθυνθείς σε όλα αυτά τα παιδιά που δεν τα κατάφεραν να εισαχθούν σε κάποια Σχολή, αλλά και στα παιδιά που μπαίνουν φέτος στον παλμό των πανελληνίων.
Στα παιδιά που δεν τα κατάφεραν δεν είμαι αρμόδια να πω κάτι, μόνο, τους εύχομαι καλή δύναμη εάν επιλέξουν να ξαναδώσουν. Όσο για τους μαθητές που τώρα ξεκινούν, προτείνω απλά να μη μεγαλοποιούν τις καταστάσεις, να είναι συγκεντρωμένοι, ώριμοι ως προς το στόχο τους και να μην τα δώσουν όλα από την αρχή. Κρατήστε τις δυνάμεις σας για το τέλος και θα δείτε ότι όλα θα πάνε καλά! Καλή επιτυχία!
Από την εφημερίδα Ταχυδρόμος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου