Επταπλασιάστηκε μέσα σε μόλις δέκα μήνες -από την 1η Ιανουαρίου μέχρι σήμερα- η εγκατεστημένη ισχύς φωτοβολταϊκών συστημάτων (PV) στην Ελλάδα, φτάνοντας στα 70 MW, ενώ μέχρι τέλους 2010 υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει τα 200 MW, αν συνεχιστούν οι σημερινοί ρυθμοί ανάπτυξης της αγοράς. Την εκτίμηση αυτή διατύπωσε σήμερα, στη Θεσσαλονίκη, ο πρόεδρος του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΑΠΕ), Γιάννης Αγαπητίδης, στο περιθώριο εκδήλωσης, που διοργάνωσαν το Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ), η γαλλική πρεσβεία στην Αθήνα και το γαλλικό προξενείο.
Η Ελλάδα, που στην ουσία ξεκίνησε μόλις τα τελευταία χρόνια, από το μηδέν, την πιο συστηματική ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών, κατατάσσεται σήμερα 15η στην Ευρώπη σε εγκατεστημένη ισχύ PV. Σε παγκόσμιο επίπεδο, ολοένα και μεγαλύτερες επιφάνειες καλύπτονται από τους γνωστούς πίνακες-ηλιακούς συλλέκτες: μεταξύ 2006-2007, η εγκατεστημένη ισχύς PV ανά τον κόσμο αυξήθηκε κατά 50%, ενώ το 2007-2008 κατά 100%, σύμφωνα πάντα με τον πρόεδρο του ΚΑΠΕ.
Πάντως, αν στα PV η Ελλάδα υστερεί προς το παρόν, δεν συμβαίνει το ίδιο με τα ηλιοθερμικά συστήματα, όπου κατατάσσεται τρίτη στην Ευρώπη και τέταρτη στον κόσμο, στα κατά κεφαλήν τετραγωνικά εγκατεστημένων συλλεκτών (συνολικά 3.000.000 τ.μ).
Κατά τον κ. Αγαπητίδη, η ταχεία εισαγωγή καινοτομίας και τεχνολογιών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και χαμηλού άνθρακα, «σκοντάφτει» παγκοσμίως σε ρυθμιστική αδράνεια, γραφειοκρατία, ανεπαρκή δίκτυα μεταφοράς κτλ. Βασικός αρνητικός παράγοντας είναι κι ο ανταγωνισμός από τις εταιρείες-κολοσσούς, που επενδύουν σε τεχνολογίες βασισμένες στον άνθρακα.
Σύμφωνα με τον κ. Αγαπητίδη, «στην αγορά δεν υπάρχει ακόμη βραχυπρόθεσμο όφελος από την εισαγωγή τέτοιων τεχνολογιών. Διαπιστώνεται χάσμα ανάμεσα στην προσφορά τους και στη ζήτηση που υπάρχει. Αυτό το χάσμα αναφέρεται συχνά ως «Κοιλάδα του Θανάτου» για τις τεχνολογίες χαμηλού άνθρακα και αναδεικνύει την ανάγκη δυναμικής παρέμβασης από τις κυβερνήσεις», κατέληξε.
Χρόνο και χρήμα στην ηλιακή ενέργεια επενδύει και η γαλλική κυβέρνηση, που μετά το 2005 έχει «φουλάρει τις μηχανές» της έρευνας στον συγκεκριμένο τομέα, σε ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών, από την κίνηση οχημάτων μέχρι τα σπίτια «μηδενικής ενεργειακής κατανάλωσης» (σ.σ. από συμβατικές πηγές).
«Μέχρι το 2005 η έρευνα για την ηλιακή ενέργεια ήταν αδύναμη. Τότε, τον Σεπτέμβριο, μπήκε στην αφετηρία το Εθνικό Ινστιτούτο Ηλιακής Ενέργειας (INES). Ξεκίνησε με πέντε επιστήμονες και σήμερα έχει 200 και με 5.000 τ.μ. στεγασμένων χώρων και τώρα έχει 17.000», σημείωσε ο εκπρόσωπός του, Φιλίπ Μαλμπράνς, ενώ πρόσθεσε ότι το INES έχει κατοχυρώσει 30 ευρεσιτεχνίες.
Η Ελλάδα, που στην ουσία ξεκίνησε μόλις τα τελευταία χρόνια, από το μηδέν, την πιο συστηματική ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών, κατατάσσεται σήμερα 15η στην Ευρώπη σε εγκατεστημένη ισχύ PV. Σε παγκόσμιο επίπεδο, ολοένα και μεγαλύτερες επιφάνειες καλύπτονται από τους γνωστούς πίνακες-ηλιακούς συλλέκτες: μεταξύ 2006-2007, η εγκατεστημένη ισχύς PV ανά τον κόσμο αυξήθηκε κατά 50%, ενώ το 2007-2008 κατά 100%, σύμφωνα πάντα με τον πρόεδρο του ΚΑΠΕ.
Πάντως, αν στα PV η Ελλάδα υστερεί προς το παρόν, δεν συμβαίνει το ίδιο με τα ηλιοθερμικά συστήματα, όπου κατατάσσεται τρίτη στην Ευρώπη και τέταρτη στον κόσμο, στα κατά κεφαλήν τετραγωνικά εγκατεστημένων συλλεκτών (συνολικά 3.000.000 τ.μ).
Κατά τον κ. Αγαπητίδη, η ταχεία εισαγωγή καινοτομίας και τεχνολογιών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) και χαμηλού άνθρακα, «σκοντάφτει» παγκοσμίως σε ρυθμιστική αδράνεια, γραφειοκρατία, ανεπαρκή δίκτυα μεταφοράς κτλ. Βασικός αρνητικός παράγοντας είναι κι ο ανταγωνισμός από τις εταιρείες-κολοσσούς, που επενδύουν σε τεχνολογίες βασισμένες στον άνθρακα.
Σύμφωνα με τον κ. Αγαπητίδη, «στην αγορά δεν υπάρχει ακόμη βραχυπρόθεσμο όφελος από την εισαγωγή τέτοιων τεχνολογιών. Διαπιστώνεται χάσμα ανάμεσα στην προσφορά τους και στη ζήτηση που υπάρχει. Αυτό το χάσμα αναφέρεται συχνά ως «Κοιλάδα του Θανάτου» για τις τεχνολογίες χαμηλού άνθρακα και αναδεικνύει την ανάγκη δυναμικής παρέμβασης από τις κυβερνήσεις», κατέληξε.
Χρόνο και χρήμα στην ηλιακή ενέργεια επενδύει και η γαλλική κυβέρνηση, που μετά το 2005 έχει «φουλάρει τις μηχανές» της έρευνας στον συγκεκριμένο τομέα, σε ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών, από την κίνηση οχημάτων μέχρι τα σπίτια «μηδενικής ενεργειακής κατανάλωσης» (σ.σ. από συμβατικές πηγές).
«Μέχρι το 2005 η έρευνα για την ηλιακή ενέργεια ήταν αδύναμη. Τότε, τον Σεπτέμβριο, μπήκε στην αφετηρία το Εθνικό Ινστιτούτο Ηλιακής Ενέργειας (INES). Ξεκίνησε με πέντε επιστήμονες και σήμερα έχει 200 και με 5.000 τ.μ. στεγασμένων χώρων και τώρα έχει 17.000», σημείωσε ο εκπρόσωπός του, Φιλίπ Μαλμπράνς, ενώ πρόσθεσε ότι το INES έχει κατοχυρώσει 30 ευρεσιτεχνίες.
Από την εφημερίδα Ταχυδρόμος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου