Συστάσεις για τις διαφημίσεις που εμφανίζονται μέσω κειμένων σε μπλογκ ή και αλλού στο διαδίκτυο, εξέδωσε η Federal Trade Commission, ανεξάρτητη κυβερνητική Επιτροπή των Η.Π.Α., που είναι αρμόδια για τον έλεγχο των εμπορικών πρακτικών. Μάλιστα, θα μπορούσε από την 1η Δεκέμβρη να επιβληθεί πρόστιμο αξίας 7.500 σε περίπτωση απόκρυψης του διαφημιστικού χαρακτήρα του κειμένου.
Οι μπλόγκερς είναι αυτοί που θίγονται περισσότερο από τις νέες ρυθμίσεις καθώς τους ασκείται όλο και μεγαλύτερη πίεση για να ακολουθούν διαυγείς διαδικασίες. Πιο συγκεκριμένα, δεν επιτρέπεται να εντάσσουν στο περιεχόμενο ενός άρθρου τους την διαφήμιση ενός προϊόντος ή υπηρεσίας χωρίς να γίνεται σαφές ότι πρόκειται για διαφήμιση.
Σε αναλογία με όλα μέσα μαζικής επικοινωνίας, απαγορεύεται κάποιος να αποκρύπτει ότι πληρώνεται για την προβολή διαφημίσεων. Καθώς οι νέες τεχνολογίες σήμαναν νέες εφαρμογές για την διαφήμιση, οι κανόνες θα έπρεπε να προσαρμοσθούν στα νέα δεδομένα. Η τελευταία έκδοση συστάσεων για τις διαφημιστικές πρακτικές, έγινε το 1980. Με δεδομένο ότι οι καταναλωτές προτιμούν όλο και περισσότερο να ενημερώνονται μέσω ερασιτεχνικών μπλογκ, η Commission προσπάθησε να επαναπροσδιορίσει το καθεστώς των διαφημίσεων που προβάλλονται από τα μπλογκς.
Πρώτον, τα μέλη της Commission προσπάθησαν να ξεδιαλύνουν τι θα περιλαμβάνει ο ορισμός της πληρωμής των μπλόγκερς. Εάν οι μπλόγκερς πληρώνονταν μόνο με τον συμβατικό παλιό τρόπο -μέσω χρημάτων- τα πράγματα θα ήταν εύκολα. Όμως, ενδεικτική είναι η τελευταία τάση κατά την οποία ο διαφημιζόμενος ανταλλάσσει το προϊόν του με την παρεχόμενη υπηρεσία της διαφήμισης. Π.χ., μία εταιρεία προσφέρει στο μπλόγκερ το προϊόν της δωρεάν για να το ελέγξει ή του δίνει μία επιταγή 500 δολαρίων τα οποία μπορούν να ξοδευτούν για την αγορά διαφόρων προϊόντων της εταιρείας. Το αντάλλαγμα για αυτά, είναι η ανάρτηση του λογοτύπου της μάρκας και η δημιουργία συνδέσμου με το σάιτ της στο μπλογκ. Αυτές οι περιπτώσεις εντάσσονται στο νέο κείμενο της FTC.
Επομένως, το κείμενο θεωρεί ως «προώθηση» κάθε θετική παρουσίαση ενός προϊόντος ή υπηρεσίας από έναν μπλόγκερ και θεωρεί ως «αμοιβή» ακόμη και την περίπτωση που κάποιος κρατάει και δεν επιστρέφει στην εταιρεία το προϊόν που δοκίμασε.
Δεύτερον, πώς καθορίζεται ποια άρθρα είναι διαφημιστικά και ποια όχι;
Αυτό εξαρτάται από το καθεστώς και τις συνθήκες της εργασίας του συντάκτη. Άλλωστε, μπλόγκερ δεν είναι αυτός που γράφει για λογαριασμό του, χωρίς να πληρώνεται; Οι εφημερίδες, απαλλάσσονται λόγω του ότι πληρώνουν υπαλλήλους, από την υποχρέωση να δηλώνουν όλα τα προϊόντα που δέχονται προς διαφήμιση. Αντίθετα, αν ένας μπλόγκερ που του στέλνουν δώρο ένα βιβλίο, γράψει μία κριτική για ένα άλλο βιβλίο του ίδιου συγγραφέα, θεωρείται ότι υπάρχει κάποιος σύνδεσμος ανάμεσα τους;
Το κείμενο που δημοσιεύτηκε εχθές, δεν έχει ισχύ νόμου ούτε πρόθεση να αποκτήσει. Ο στόχος του είναι εκπαιδευτικός. Πρόκειται για μια προσπάθεια να θορυβηθούν οι μπλόγκερς. Ίσως εάν κατανοήσουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα πρέπει να αναφέρουν τον διαφημιστικό χαρακτήρα του άρθρου τους, θα το κάνουν. Η κατάσταση δεν μπορεί να είναι ελεγχόμενη καθώς υπάρχουν χιλιάδες μπλογκ και η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και υπόκειται σε διαφορετικά κριτήρια.
Η προώθηση προϊόντων ή υπηρεσιών μπορεί απλά να γίνεται και μέσω Facebook. Π.χ., εάν κάποιος «διαφημίσει» μία εταιρεία καταχωρώντας την στον προσωπικό του λογαριασμό, αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως μία μορφή αθέμιτης διαφήμισης, όταν υπάρχει κάποια μορφή αμοιβής.
Στη Γαλλία, είναι ήδη νομοθετημένη η υποχρέωση να επισημαίνεται η διαφημιστική φύση των άρθρων. Ο Κώδικας Κατανάλωσης «θεωρεί ως αθέμιτη εμπορική πρακτική -όταν υπάρχει οικονομική συνδιαλλαγή- την διαφήμιση προϊόντων ή υπηρεσιών μέσω ενός κείμενου, χωρίς να αναφέρεται ρητά στο περιεχόμενο του ότι πρόκειται για διαφήμιση». Ένα νομοσχέδιο, καθορίζει ότι αυτή η υποχρέωση επεκτείνεται και στο χώρο του ίντερνετ.
ΠΗΓΗ: Libération
Οι μπλόγκερς είναι αυτοί που θίγονται περισσότερο από τις νέες ρυθμίσεις καθώς τους ασκείται όλο και μεγαλύτερη πίεση για να ακολουθούν διαυγείς διαδικασίες. Πιο συγκεκριμένα, δεν επιτρέπεται να εντάσσουν στο περιεχόμενο ενός άρθρου τους την διαφήμιση ενός προϊόντος ή υπηρεσίας χωρίς να γίνεται σαφές ότι πρόκειται για διαφήμιση.
Σε αναλογία με όλα μέσα μαζικής επικοινωνίας, απαγορεύεται κάποιος να αποκρύπτει ότι πληρώνεται για την προβολή διαφημίσεων. Καθώς οι νέες τεχνολογίες σήμαναν νέες εφαρμογές για την διαφήμιση, οι κανόνες θα έπρεπε να προσαρμοσθούν στα νέα δεδομένα. Η τελευταία έκδοση συστάσεων για τις διαφημιστικές πρακτικές, έγινε το 1980. Με δεδομένο ότι οι καταναλωτές προτιμούν όλο και περισσότερο να ενημερώνονται μέσω ερασιτεχνικών μπλογκ, η Commission προσπάθησε να επαναπροσδιορίσει το καθεστώς των διαφημίσεων που προβάλλονται από τα μπλογκς.
Πρώτον, τα μέλη της Commission προσπάθησαν να ξεδιαλύνουν τι θα περιλαμβάνει ο ορισμός της πληρωμής των μπλόγκερς. Εάν οι μπλόγκερς πληρώνονταν μόνο με τον συμβατικό παλιό τρόπο -μέσω χρημάτων- τα πράγματα θα ήταν εύκολα. Όμως, ενδεικτική είναι η τελευταία τάση κατά την οποία ο διαφημιζόμενος ανταλλάσσει το προϊόν του με την παρεχόμενη υπηρεσία της διαφήμισης. Π.χ., μία εταιρεία προσφέρει στο μπλόγκερ το προϊόν της δωρεάν για να το ελέγξει ή του δίνει μία επιταγή 500 δολαρίων τα οποία μπορούν να ξοδευτούν για την αγορά διαφόρων προϊόντων της εταιρείας. Το αντάλλαγμα για αυτά, είναι η ανάρτηση του λογοτύπου της μάρκας και η δημιουργία συνδέσμου με το σάιτ της στο μπλογκ. Αυτές οι περιπτώσεις εντάσσονται στο νέο κείμενο της FTC.
Επομένως, το κείμενο θεωρεί ως «προώθηση» κάθε θετική παρουσίαση ενός προϊόντος ή υπηρεσίας από έναν μπλόγκερ και θεωρεί ως «αμοιβή» ακόμη και την περίπτωση που κάποιος κρατάει και δεν επιστρέφει στην εταιρεία το προϊόν που δοκίμασε.
Δεύτερον, πώς καθορίζεται ποια άρθρα είναι διαφημιστικά και ποια όχι;
Αυτό εξαρτάται από το καθεστώς και τις συνθήκες της εργασίας του συντάκτη. Άλλωστε, μπλόγκερ δεν είναι αυτός που γράφει για λογαριασμό του, χωρίς να πληρώνεται; Οι εφημερίδες, απαλλάσσονται λόγω του ότι πληρώνουν υπαλλήλους, από την υποχρέωση να δηλώνουν όλα τα προϊόντα που δέχονται προς διαφήμιση. Αντίθετα, αν ένας μπλόγκερ που του στέλνουν δώρο ένα βιβλίο, γράψει μία κριτική για ένα άλλο βιβλίο του ίδιου συγγραφέα, θεωρείται ότι υπάρχει κάποιος σύνδεσμος ανάμεσα τους;
Το κείμενο που δημοσιεύτηκε εχθές, δεν έχει ισχύ νόμου ούτε πρόθεση να αποκτήσει. Ο στόχος του είναι εκπαιδευτικός. Πρόκειται για μια προσπάθεια να θορυβηθούν οι μπλόγκερς. Ίσως εάν κατανοήσουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα πρέπει να αναφέρουν τον διαφημιστικό χαρακτήρα του άρθρου τους, θα το κάνουν. Η κατάσταση δεν μπορεί να είναι ελεγχόμενη καθώς υπάρχουν χιλιάδες μπλογκ και η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και υπόκειται σε διαφορετικά κριτήρια.
Η προώθηση προϊόντων ή υπηρεσιών μπορεί απλά να γίνεται και μέσω Facebook. Π.χ., εάν κάποιος «διαφημίσει» μία εταιρεία καταχωρώντας την στον προσωπικό του λογαριασμό, αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως μία μορφή αθέμιτης διαφήμισης, όταν υπάρχει κάποια μορφή αμοιβής.
Στη Γαλλία, είναι ήδη νομοθετημένη η υποχρέωση να επισημαίνεται η διαφημιστική φύση των άρθρων. Ο Κώδικας Κατανάλωσης «θεωρεί ως αθέμιτη εμπορική πρακτική -όταν υπάρχει οικονομική συνδιαλλαγή- την διαφήμιση προϊόντων ή υπηρεσιών μέσω ενός κείμενου, χωρίς να αναφέρεται ρητά στο περιεχόμενο του ότι πρόκειται για διαφήμιση». Ένα νομοσχέδιο, καθορίζει ότι αυτή η υποχρέωση επεκτείνεται και στο χώρο του ίντερνετ.
ΠΗΓΗ: Libération
Από TVXS
2 σχόλια:
Θα αφορά σίγουρα την ενσωμάτωση Adsense μέσα στην ίδια την ανάρτηση, ένα κόλπο που χρησιμοποιούν αρκετοί Bloggers για να έχουν περισσότερα Clicks στις διαφημίσεις τους απο τυχόν κατά λάθος πάτημα των αναγνωστών τους.
Δεν ξέρω κατά πόσο είναι 'τίμιο' ή όχι, και κατά πόσο θα πρέπει να μπαίνουν φραγμοί, απο την στιγμή που δεν στοιχίζει στον αναγνώστη τίποτε το αν πατήσει έστω και κατά λάθος σε μία διαφήμιση.
Απο την άλλη με ενοχλούν και με ανησυχούν οι απαγορεύσεις και οι περιορισμοί που όλο και πληθαίνουν.
Είναι προφανές ότι η ελευθερία του διαδικτύου έχει "θορυβήσει" αυτούς που ελέγχουν τα "παραδοσιακά" μέσα ενημέρωσης κι επικοινωνίας.
Είναι επίσης προφανές ότι προσπαθούν και θα συνεχίσουν εντονότερα αυτή την προσπάθεια για να μπορέσουν να ελέγξουν τους χρήστες του διαδικτύου.
Το άπειρο μέγεθος και οι δυνατότητες που προσφέρει το ίδιο το μέσο (διαδίκτυο), είναι ένας παράγοντας μέγιστης δυσκολίας στην προσπάθειά τους.
Αν τελικά θα τα καταφέρουν, είναι ένα μεγάλο ερώτημα.
Δημοσίευση σχολίου